
Οι πρόσφυγες, που λανθασμένα ταυτίζονται συχνά με τους οικονομικούς μετανάστες, φεύγουν από τη χώρα τους όχι για το οικονομικό κέρδος αλλά για να ξεφύγουν από διώξεις, απειλές κατά της ελευθερίας τους αλλά και κατά της ίδιας τους της ζωής. Χρειάζονται ένα ασφαλές λιμάνι όπου θα μπορούν να επουλώσουν τα τραύματά τους �ψυχικά και σωματικά- και να χτίσουν από την αρχή τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο μέλλον.
Η έλλειψη ανεκτικότητας, που αποτελεί συχνά την αιτία του εσωτερικού εκτοπισμού και των προσφυγικών κυμάτων, ενυπάρχει επίσης σε μερικές από τις χώρες όπου καταφθάνουν οι πρόσφυγες. Αντί για στήριξη και κατανόηση, έρχονται συχνά αντιμέτωποι με δυσπιστία και περιφρόνηση.
Την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, ας μην ξεχνάμε ότι οποιοσδήποτε από μας θα μπορούσε να αναγκαστεί κάποια μέρα να χτυπήσει την πόρτα ενός ξένου, ελπίζοντας να βρει ένα ασφαλές και φιλικό καταφύγιο. Πρέπει να δεχτούμε τους πρόσφυγες με τον ίδιο τρόπο που θα θέλαμε να φερθούν σε εμάς αν ήμασταν στη θέση τους.
Ενώ οι περισσότεροι πρόσφυγες θέλουν να γυρίσουν στην πατρίδα τους, κάποιοι δεν μπορούν να επιστρέψουν με ασφάλεια. Αλλά όπου και να βρίσκονται, οι πρόσφυγες θα προσπαθούν πάντα να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους και να κάνουν μια νέα αρχή. Το κουράγιο και η αποφασιστικότητα που δείχνουν στις πιο δύσκολες στιγμές θα τους χρειαστούν για να χτίσουν ξανά μια νέα ζωή. Την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, ας τιμήσουμε τους πρόσφυγες για αυτές τους τις αρετές και ας αναγνωρίσουμε τον πλούτο και την ποικιλομορφία που φέρνουν στις κοινωνίες μας.
Aν σκεφθεί κανείς πόσες πληγές είναι ανοιχτές, Ιράκ,Λίβανος, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη και ας μην πάμε Αφρική..
ΑπάντησηΔιαγραφή