Αλλιώς περίμενα την επιστροφή από τις διακοπές και το καινούριο ξεκίνημα του «ΜΠΑΛΟΥ».
Μας πήραν αμπάριζα τα γεγονότα, η πύρινη λαίλαπα, οι στάχτες, τ’ αποκαΐδια, οι χαμένες ανθρώπινες ζωές, ο ανείπωτος πόνος, η φυσική καταστροφή, η οργή, η ασύμμετρη βλακεία και ο στρατηγός άνεμος!
Να φταίει που είμαστε γραψαρχίδες; Να φταίει ο κακός μας ο καιρός; Να φταίει που το …«κράτος» ήταν κλειστόν λόγω διακοπών; Να φταίει το «οργανωμένο σχέδιο αποδιοργάνωσης της χώρας και υπονόμευσης της ομαλής πορείας» που λένε;
Ότι και να φταίει πάλι πιαστήκαμε στον ύπνο. Πάλι την πατήσαμε πικρά!
Μετά από τόσα «καμένα» καλοκαίρια, μετά από τόσους πλημμυρισμένους χειμώνες, μετά από τόσα και τόσα χτυπήματα, βολοδέρνουμε στην ανοργανωσιά, στην παρανόηση, στην παραζάλη του ωχαδερφισμού, στο βόλεμα και στο χρώμα της κομματικής πολυθρόνας.
Κανένα μάθημα από τόσα παθήματα. Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. Για τα πανηγύρια είμαστε. Κ Υ Ρ Ι Ο Λ Ε Κ Τ Ι Κ Α. Σοβαρότητα 0
Δε χρειάζεται βέβαια να γίνω μάντης Τειρεσίας για να πω ότι τα χειρότερα έπονται!! Όποιος έχει μυαλό καταλαβαίνει.. Το Χειμώνα τούτο άμα τον πηδήσαμε … θα τραγουδάμε τις επόμενες δεκαετίες. Όπως μπορεί ο καθένας κι όλοι αντάμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου