Η μέρα ξημέρωσε μουντή και παγωμένη...
Μαύρα και γκρίζα σύννεφα είχαν σκεπάσει τον χειμωνιάτικο ουρανό.
Ο Γκάρης ξύπνησε ανόρεχτος και μαχμουρλής.
Τίναξε λίγα άχυρα από τη ράχη του και τέντωσε τα πόδια του μέσα στο παχνί
Αναρωτήθηκε προς στιγμή τι ώρα να είχε πάει.
Δεν είχε βγάλει λαλιά ακόμα το πρωινό κοκόρι.
Έδωσε μετά ένα πήδο και βρέθηκε έξω από το ντάμι.
Δεν ήταν σταγόνες βροχής αυτό που του πάγωσε το πρόσωπο.
Μικρές στρογγυλές κάτασπρες νιφάδες τρύπωσαν στη μουσούδα του και του ήρθε ξαφνικά φτάρνισμα.
Έκανε τόσο μεγάλο θόρυβο που πετάχτηκε πάνω ξαφνιασμένο ολόκληρο το ασκέρι του μικρού στάβλου.
-Τι έπαθες ρε Γκάρη πρωινιάτικα και δε μας αφήνεις να κοιμηθούμε καμιά ωρίτσα ακόμα. Σάββατο είναι το ξέχασες; Δεν έχει δουλειά σήμερα, μουουουου, του φώναξε η Αγνή η παχιά αγελάδα .
-Με συμπαθάτε ρε παιδιά που σας τρόμαξα, απολογήθηκε ο Γκάρης, αλλά να, πρέπει να πετάξω σήμερα για την Αθήνα... Με περιμένει η Τασούλα να κάνουμε επίσημη πρεμιέρα στον Ιανό και δεν πρέπει να τη στήσω ...!
-Που θα πας βρε μουρλέ μ' αυτό τον παλιόκαιρο; Δε βλέπεις ότι δεν υπάρχει ούτε πουλί πεταμένο στον ουρανό; μπεεεεεεεεεε, πετάχτηκε η Γιασεμώ η γριά κατσίκα
-Άλλο πουλί κι άλλο γάιδαρος απάντησε εκείνος κλείνοντας της πονηρά το μάτι.
Πέρασε τη μεγάλη κόκκινη μπέρτα του γύρω από το λαιμό, φόρεσε τα γυαλιά για την πτήση και χαιρέτησε με έναν επίσημο στρατιωτικό χαιρετισμό στο αγουροξυπνημένο πλήθος.
Πήρε τότε μια μεγάλη φόρα μέχρι την άκρη του κήπου και με μιας βρέθηκε στον αέρα.
Πέρασε πάνω από τον Πεύκο, το Μπάλο , τη Βελανιδιά, τον Όρμο και τη χιονισμένη κορφή του Κέρκη.
Είδε από κάτω τους Φούρνους και το ακρωτήρι του κάβο Πάπα στην Ικαριά.
Χαμός στο Ικάριο και στο κεντρικό Αιγαίο. Τα ασπρονήσια των Κυκλάδων μέσα στον αέρα και τ' αφρισμένα κύματα.
Πέταξε πάνω από το Σούνιο και το ναό του Ποσειδώνα και στη 1 το μεσημέρι ακριβώς, προσγειώθηκε φρενάροντας με εντυπωσιακό σπινιάρισμα στη Σταδίου.
Έσπρωξε με δύναμη την πόρτα και ανέβηκε τα λίγα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο πατάρι.
Πω πω κόσμος!
Ας κάνω τις συστάσεις λοιπόν!!!!!!!!!!!!
Αυτός αριστερά που διαβάζει αποσπάσματα από το βιβλίο, είναι ο ηθοποιός Νίκος Ψαρράς !
Δίπλα του ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Βαγγέλης Ηλιόπουλος !!
Ο άλλος παραδίπλα είναι ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ηλίας Μαγκλίνης !!!
Και η κοπελιά στην άκρη, είναι η Τασούλα !!!!
Είπαν και τι δεν είπαν για μένα.....!
Για την καταγωγή μου, για τις ικανότητές μου, για τα Ντάτσουν που με αντικατέστησαν, για το πόσο όμορφο είναι το βιβλίο που έγραψε η Τασούλα για χάρη μου και βέβαια για το πόσο σπουδαία δημοσιογράφος και συγγραφέας είναι η ίδια!!!!!
Πιστέψτε με, όλα είναι πέρα για πέρα αληθινά!!!!
Να, δείτε και το βίντεο από την εκδήλωση αν δε με πιστεύετε....
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι που αγαπούσε πολύ τα γαϊδουράκια. Ιδιαίτερα τη Ριρίκα, τη γαϊδουρίτσα του παππού της, του Νικόλα. Το κορίτσι μεγάλωσε, έγινε (ώριμη) γυναίκα, αλλά δεν ξέχασε ποτέ τη Ριρίκα, που της άρεσαν οι καρπουζόφλουδες και τα χάδια ανάμεσα στα αυτιά της. Έτσι, έγραψε ένα παραμύθι, τον «Γκάρη», για όλα τα γαϊδούρια που άξιζαν ένα «ευχαριστώ» αλλά δεν το άκουσαν ποτέ...
- Πετάει ο γάιδαρος;
- Για να δούµε…
Ο Γκάρης ήταν ένας γάιδαρος όπως όλοι οι άλλοι. ∆ούλευε σκληρά, κουβαλούσε φορτία, είχε υποµονή, άντεχε στην πείνα και στη δίψα. Μέχρι που µια µέρα, ο Γκάρης άλλαξε και δεν ήταν πια ένας γάιδαρος όπως όλοι οι άλλοι. Απέκτησε δυνάµεις που κανένας από τη γενιά του δεν είχε ποτέ, ούτε είχε καν ονειρευτεί, για να βοηθάει όλα τα ζώα που έχουν ανάγκη.
Γι’ αυτό µιλούν γι’ αυτόν µε θαυµασµό πρόβατα και γουρούνια, κότες και λαγοί, αετοί και µοσχάρια. Ακόµα και άλογα. Ή µάλλον, κυρίως τα άλογα. Και δεν τον θαυµάζουν µόνο. Τον ζηλεύουν. Γιατί ξέρουν καλά πως ούτε µε µια τρίχα από την ουρά του δεν µπορούν να συγκριθούν»
Κάπως έτσι αυτή η συναρπαστική ιστορία για το πιο παρεξηγημένο από τα οικόσιτα ζώα γίνεται η απόδειξη του ότι όποιος αποφασίσει να πολεµήσει την αδικία θα ανακαλύψει πως είναι πολύ πιο δυνατός από όσο νοµίζει… (από το οπισθόφυλλο)
Διαβάστε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο
Η Τασούλα Επτακοίλη γεννήθηκε στη Σάμο και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αποφοίτησε από το Τμήμα Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά από τη διδασκαλία (ευτυχώς ή δυστυχώς) προτίμησε τη δημοσιογραφία. Έχει εργαστεί επί δεκαπέντε χρόνια στο ραδιόφωνο (Μελωδία FM 99,2), σε εφημερίδες και περιοδικά. Από το 2003 γράφει στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» και είναι αρχισυντάκτρια του περιοδικού «Blue» της Aegean Airlines. Ακόμη, εκτός από τον «Γκάρη», έχει δημοσιεύσει μια συλλογή με μικρές ιστορίες, «Η γυναίκα στο ασανσέρ» (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018), το παιδικό βιβλίο «Ο Γουργούρης» (Εκδόσεις Πατάκη, 2017) και «Το άλλο μου ολόκληρο», μια προσωπική ιστορία με γεγονότα, σκέψεις και συναισθήματα τα οποία κατέγραφε επί έναν χρόνο μετά τον θάνατο του συζύγου της (Εκδόσεις Πατάκη, 2016)
«Ο Γκάρης», Τασούλα Επτακοίλη, εικονογράφηση: Στέλλα Στεργίου, Εκδόσεις Πατάκη, 2019, 80 σελ., Τιμή: 6,60
Αγαπημένη η Τασούλα Επτακοίλη! Ιδιαίτερη συμπάθεια από τότε που διάβασα "Το άλλο μου ολόκληρο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιο ωραίο ρεπορτάζ για το ντεμπούτο του Γκάρη! Σ’ ευχαριστώ, Γιώργο μου! 😊😘
ΑπάντησηΔιαγραφή