Είμαι πολύ θυμωμένος ή η τρέλα που μας δέρνει.

Είμαι πολύ θυμωμένος με τους υπεύθυνους ανεύθυνους ποσταδόρους καρεκλοκένταυρους κάθε υπηρεσίας που ανήκει πολύ ή λίγο στο Ελληνικό κράτος.

«ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ».



1. Το κλίμα ήτανε στραβό το έφαγε κι ο γάιδαρος.
2. Η «καλή» μέρα απ το πρωί φαίνεται.
Να πω κι άλλες;
3. Δεν ήξερες!! Δε ρώταγες ;
4. Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα.

Το πράγμα στράβωσε από την αρχή.

Είχα αγοράσει 2 εισιτήρια των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΩΝ για σήμερα Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007 στις 12:30 το μεσημέρι.

Τα εισιτήρια τα είχα στο σπίτι μου και ήμουνα σίγουρος ότι είχα εξασφαλίσει τις συγκεκριμένες θέσεις για τη συγκεκριμένη πτήση…

Η εταιρία όμως είχε άλλη άποψη. ΑΚΥΡΩΣΕ την πτήση και μετέφερε τα εισιτήρια που είχα έγκαιρα προμηθευτεί, σε άλλη πρωινή πτήση με καινούρια προθεσμία παραλαβής, χωρίς όμως να μπει κανείς στον κόπο να με ενημερώσει γι αυτό.

Το πληροφορήθηκα κάποια στιγμή από μια φίλη μου υπάλληλο της εταιρίας, όταν από προσωπικό ενδιαφέρον έψαξε και διαπίστωσε ότι τα εισιτήριά μου είχαν ακυρωθεί.

Μετά από μια μικρή ταλαιπωρία – επίσκεψη στα κεντρικά γραφεία της Λ. Συγγρού άλλαξα τα ακυρωμένα εισιτήρια με άλλα σε πρωινή πτήση στις 05:35.

Πάλι ο αφελής θεώρησα ότι καθάρισα!!!.

Αφού φρόντισα να είμαι εγκαίρως στο EL Venizelos μέσα στη μαύρη νύχτα (ώρα 04:15), βρέθηκα στην άκρη μιας απίστευτης ουράς 400 ίσως και περισσότερων ανθρώπων, για να παραλάβω τις κάρτες επιβίβασης από τα ΓΚΙΣΕ της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ.

Πιθανές Αιτίες:

  • Η έλλειψη προσωπικού;
  • Ο κακός προγραμματισμός των πτήσεων;
  • Ο κακός τους ο καιρός;

Λέω εγώ τώρα με το φτωχό μου το μυαλό (γεια σου Πανούτσο! )

Κάναμε υπομονή όμως όπως και όλοι οι προηγούμενοι και οι επόμενοι και σιγά σιγά πλησιάζαμε.

Μόλις 10 λεπτά πριν την πτήση κι ενώ ένας σεκιουριτάς που έπαιζε το ρόλο του τελάλη έσκουζε και διαλαλούσε τις τελευταίες αναγγελίες αναχωρήσεων, φώναξαν και για τη δική μας πτήση.

Βγήκαμε από την ουρά και πλησιάσαμε στην πρώτη γραμμή σίγουροι για την αναχώρηση αφού «τι διάολο, μας βλέπουν και ξέρουν και πόσοι είμαστε αφού σηκώσαμε και τα χεράκια μας στη σχετική ερώτηση που μας έκαναν».

Πού πας ρε Καραμήτρο;

Ούτε καν προλάβαμε να παραδώσουμε εισιτήρια και αποσκευές.

«Η ΠΤΗΣΗ ΕΚΛΕΙΣΕ»!!!!!!!!!!!!!!!!!! Έτσι μας είπαν.

Μετά το σχετικό χαμό, τα καντήλια, τα αναθέματα και τα FUCKEN που έπεσαν, κι ενώ η προϊσταμένη απειλούσε «να αποσύρει όλες τις κοπέλες από τα γκισέ αν συνεχίζαμε», μας έστειλαν στα εκδοτήρια για να βρούμε θέση σε κάποια από τις …επόμενες πτήσεις, ανασηκώνοντας απλά τους ώμους τους.

Στα εκδοτήρια μας πληροφόρησαν ότι οι επόμενες πτήσεις ήταν πλήρεις και μας παρέπεμψαν στον FLIGHT MANAGER (OYAOY) «Είναι ο κύριος με το μουστάκι».

«Κι εγώ τι να σας κάνω;» Ξέρετε ποιος το είπε αυτό!!

Αφού λοιπόν αυτός δεν ήξερε τι να μας κάνει, μπήκαμε στη λίστα αναμονής για την επόμενη πτήση 3 ώρες αργότερα, χωρίς καμιά υπόσχεση.

Απελπιστικά αργά κύλισε ο χρόνος τα νεύρα τσατάλια, το στομάχι πέτρα, το μάτι θολό από το θυμό και την κούραση και... ΩΩΩ του ΘΑΥΜΑΤΟΣ μας έκαναν τη χάρη και ταξιδέψαμε μαζί τους.

«ΚΙ ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ;»

Ρωτάω τώρα εγώ με το φτωχό μου το μυαλό και πάλι;

Πήρα τηλέφωνο πάνω στην ταραχή μου να ζητήσω συμπαράσταση και οδηγίες προς ναυτιλλομένους στο επίσημο 2108916150 που διαφημίζεται στην είσοδο του αερολιμένα (δικαιώματα ταξιδιώτη και «παπαριές Μαρίτσα»), αλλά στις 6 το πρωί σιγά να μην υπήρχε άνθρωπος εκεί!!

Να τους χαιρόμαστε λοιπόν και εις άλλα με υγεία;;

1 σχόλιο

  1. Εδώ εγώ είχα κλείσει εισήτίρια από το internet για Αύγουστο και αντί να μου τα φέρουνς σπίτι έτρεχα στο Βενιζέλος...περίμενα στην ουρά μου ξαναχρεώσανε τη κάρτα..και όλα αυτα το 2007.....απίστευτο μπουρδέλο η Ο.Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αρχική σελίδα