PUMBA MARINERO (ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΤΟ)

Μου έπεσε στο χέρι πρόσφατα ένα κομμάτι αγριογούρουνο ΔΩΡΟ! (οι φίλοι μου είναι πρακτικοί άνθρωποι) «Πάρτο να  κάνεις ένα μεζέ» μου είπε ο φίλος μου ο Μαρίνος. Μεταξύ μας, με 1,5 κιλό κρέας κάνεις κάτι παραπάνω από μεζέ!!

Δεν το είχα ξαναμαγειρέψει και ξεκίνησα την αναζήτηση στο Γκουγκλ : «ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΟ ΣΥΝΤΑΓΕΣ» Από τα ευρήματα κατέληξα στους Αρκάδες . Η συνταγή τους ήθελε φούρνο αλλά εγώ κατσαρόλα. «Δεν θα τα χαλάσουμε» είπα και ξεκίνησα

ΥΛΙΚΑ

 Για τη μαρινάδα

2 νεροπότηρα άσπρο ξηρό κρασί.
6 κουταλιές της σούπας ξύδι
ροδέλες από 2 κρεμμύδια
σκελίδες σκόρδου σε κομμάτια (τουλάχιστον 3)
κόκκους πολύχρωμου πιπεριού
βασιλικό
δάφνη
θυμάρι

ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ

·         1,5 κιλά αγριογούρουνο

·         ½ κιλό  κρεμμύδια από τη Βελανιδιά

·         1  ποτήρι κρασί κόκκινο

·         150 γρ μπέικον σε κύβους

·         ½ κιλό φρέσκα μικρά μανιτάρια

·         3 καρότα σε ροδέλες

·         1 κουτί ντοματάκι κονκασέ

·         2 κουταλάκια πελτέ ντομάτας

·         Ελαιόλαδο

·         1 φύλλο δάφνη

·         ½  ξυλάκι κανέλα

·         Αλάτι, πιπέρι, καρίνο

Έφτιαξα τη μαρινάδα με τα υλικά της λίστας των Αρκάδων, σε ένα μεγάλο ανοξείδωτο μπολ και βάφτισα το χοίρο «Γιάννη»(Μου έχει κολλήσει το τραγούδι της Ελευθερίας)! Το κρασί μου το είχε στείλει ο πατέρας μου από τη Σάμο και ήταν δικής του παραγωγής. Το μοσχάτο που είχε προσθέσει του έδινε ένα φρουκτώδη χαρακτήρα και το χαρακτηριστικό άρωμα. «Άντε καλά θα περάσεις» του είπα. Τον σκέπασα με αλουμινόχαρτο και τον έβαλα στο ψυγείο για 2 μέρες και κάτι. Όταν τον έβγαλα από το ψυγείο, δεν ήξερε τι του γινόταν. Αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν. Τον καθάρισα από τα συνοδευτικά, τον σκούπισα ελαφρά με χαρτί κουζίνας και τον άφησα να περιμένει λίγο στην άκρη του πάγκου.

Στη μεγάλη κατσαρόλα  έριξα ελαιόλαδο από το καλό του ΜΑΡΚΟΥ κι όταν έκαψε λίγο άρχισα το σοτάρισμα. Με τη σειρά έπεσαν στο λάδι τα κρεμμύδια χοντροκομμένα, το μπέικον, τα μανιτάρια και τα καρότα. «Μεγάλε ήρθε η ώρα σου» του είπα και έριξα τα κομμάτια του στη ζεστή αγκαλιά που τον περίμενε ορθάνοιχτη. Όταν μετά από λίγη ώρα άρχισε να παίρνει χρώμα (μεταξύ μας το είχε χάσει με τόσο κρασί που είχε ρουφήξει!) τον γύρισα κι από τις άλλες πλευρές. Έσβησα την κάψα του με το κόκκινο κρασί και πρόσθεσα το ντοματάκι και τον πελτέ διαλυμένο σε  λίγο ζουμί από τη μαρινάδα.

Επ!  ξεχάσαμε τα καρυκεύματα! Αλατάκι μπόλικο, πιπεράκι φρεσκοτριμμένο, ΚΑΡΙΝΟ, την κανέλα και το δαφνόφυλλο. «Όλα δικά σου μάτια μου» σφύριξα στον αέρα χαμήλωσα τη φωτιά στο ελάχιστο και  το άφησα να ησυχάσει για 2,5 ωρίτσες. Έχουμε και δουλειές…

Όταν άνοιξα το καπάκι είχε συντελεστεί το θαύμα! Δυστυχώς είχα αφήσει την κάμερα στο αυτοκίνητο και αυτό το φωτογραφικό χάλι  προέκυψε από το κινητό.

Το συνοδεύσαμε λίγο πριν την τελευταία του κατοικία με πατατούλες από την Ορεστιάδα τηγανητές σε ελαιόλαδο (αυτό της μάνας μου, όχι του ΜΑΡΚΟΥ).

Και τι θα πιούμε τώρα; Γι αυτό είχε φροντίσει ο ξάδερφός μου ο Θοδωρής. Το μεσημέρι (χθες) παρέλαβα ένα κιβώτιο με 6 μπουκάλια κοκκκινόμαυρο δικής του παραγωγής. Δεν το είχα ξαναδοκιμάσει. Η εμπειρία ήταν πρωτόγνωρη για μένα. Στην πρώτη γουλιά πλημύρισε ο τόπος γεύσεις και μυρωδιές. Ένα πλούσιο μπουκέτο από αρώματα πιπεριού και βιολέτας, κανέλας χαρουπιάς και βανίλιας. Στη δεύτερη ανυπομονούσες για την επόμενη. Πάει το 1^ο  μπουκάλι!!

Κατά 70% (απ ότι μου είπε πριν από λίγο), στηρίζεται στην ποικιλία «Αυγουστιάτης» που καλλιεργείται κυρίως στη Δυτική Πελοπόννησο και τη Ζάκυνθο. Το αμπέλι του στη θέση Αγία Αικατερίνη στο δρόμο που συνδέει τα Κουμέικα με τη Βελανιδιά και τον όρμο Μαραθοκάμπου, είχε εξαιρετικά αποτελέσματα. Οι οινοποιοί της Δ. Πελλοπονήσου έχουν εκπλαγεί από τη συμπεριφορά και τις ποιοτικές αποδόσεις της ποικιλίας ατη Σάμο.  

Στην υγειά σου Θοδωρή.

Απ ότι καταλάβατε όλο το δείπνο στηρίχθηκε σε δανεικά. Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες γαρ..