Λεπτομέρειες ασήμαντες που κάνουν πιο οδυνηρές τις αναμνήσεις
και τα χρόνια μας, βαλσαμωμένα πουλιά, μας κοιτάζουν τώρα με μάτια ξένα -
αλλά κι εγώ ποιός ήμουν; ένας πρίγκηπας του τίποτα
ένας τρελός για επαναστάσεις κι άλλα πράγματα χαμένα
και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα
κι έτρεχα να τη σώσω.
Κι όταν ένα παιδί κοιτάει μ' έκσταση το δειλινό, είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον.
Οι φωτογραφίες είναι του Νίκου Πήττα
Όμορφα λόγια ντύνουν όμορφες εικόνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡίξε μια ματά στην 1η εικόνα Γιώργο γιατί δεν φαίνεται.
Τι ηλιοβασίλεμμα! Σε ταξιδεύει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πινελιές που αφίνει
ΑπάντησηΔιαγραφήο ήλιος πίσω απ' τον Κέρκη
όταν βουτάει στο μπουγάζι
Πίνακας Ανεκτίμητος !!!
Και το δειλινό απ' το Μπάλο
μια Εμπειρία Ανεπανάληπτη !!!
Τυχεροί εμείς που τ' απολαμβάνουμε ...
Πέντε μέρες Αθήνα κι ήδη νοστάλγησα !!!
Η πρώτη εικόνα με συγκλόνισε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δεύτερη με ηρέμησε, με ταξίδεψε, αλλά και με μελαγχόλησε λιγάκι!
Panemorfes oi foto!!!Eidika h prwti me tous erodious sth seira...
ΑπάντησηΔιαγραφήKalimera apo NZ...
Mε την καλημέρα μου,υποκλίνομαι στην επιλογή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι συγκλονιστικό το δειλινό του Τ.Λειβαδίτη!
Οι φωτογραφίες, βγάζουν αυτή τη μυστήρια, γοητευτική ένταση, που υπάρχει και στο ποίημα!
αν και μαλλον ααπαισιοδοξο το κειμενο,ειναι πολυ ωραιο..εμενα ηλιοβασιλεματα,ανατολες με γεμιζουν χαρα...η δευτερη φωτο ειναι εκπληκτικη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως..εμένα κάτι με ανοχλεί με αυτό το αίσθημα της ματαίωσης που έχει κατακλύσει τη ζωή μας.Λες και έχουμε κι άλλη ζωή να ζήσουμε δηλαδή!!Καλή σου νύχτα, να είσαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρές ασήμαντες λεπτομέρειες που καθορίζουν σιγά σιγά τη ζωή σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι συνήθως χάνουμε τα πιο ωραία χρόνια μας, από ’να τίποτα: ένα αύριο που άργησε ή ένα λυκόφως που κράτησε πολύ.Τάσος Λειβαδίτης και τούτα…
Να 'σαι πάντα καλά, μακρινέ μου ξάδερφε!
Η πρώτη εικόνα (που δεν έβλεπα χτες) είναι πολύ ωραία έτσι όπως κάθονται τα πουλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. Στο una cucina δεν μπορούμε να αφήσουμε σχόλια; Προσπάθησα αλλά δεν.. Τα μπριός σούπερ!
υπέροχες φωτο, και έχω ιδιαίτερη αδυναμία στους ερωδιούς και τα ηλιοβασιλέματα ή την ανατολή
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'ξερες τι μου θύμισε αυτό το ιστολόγιο ρε φίλε! Στο Μπάλο έμενα γύρω στο 1985, τη μοναδική φορά που ήρθα στη Σάμο. Μέχρι και το μαγαζάκι που έτρωγα φαίνεται στο λογότυπό σου. Θυμάμαι βέβαια και τους αμέτρητους σκορπιούς, αλλά και το πανηγύρι στα Κουμέικα. Αλήθεια, εξακολουθείτε ακόμα να τσακώνεστε με τα Σκουρέικα στο πανηγύρι; Μιλάμε γιά μεγάλη φάση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειάσου φίλε,..έχω καιρό να περάσω από το σπιτάκι σου..τι ωραίο το ποίημά σου...πολύ ωραίο..και από έναν κορυφαίο,ποιητή...και τόσο συγκινητικό και αληθινό..καλέ μου να σου πώ ότι αποδώ και πέρα θα με βρίσκεις εδώ-www.mikriahtida.wordpress.com ok;; χαθήκαμε!...καλησπέρες...
ΑπάντησηΔιαγραφή@kiki
ΑπάντησηΔιαγραφή@Betty's Cuisine
@Side21
@ΕΛΕΝΑ
@Artanis
@50fm (καλώς όρισες)
@cook
@CARPE DIEM
@Μηθυμναίος
@ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ
@βασιλιας της μοναξιάς(καλώς όρισες)
@Αθανασία
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα λόγια!!