SUMMERTIME

Ακούγοντας σήμερα ξανά το “Summertime” σ’ αυτήν εδώ τη σπουδαία εκτέλεση, θέλησα να το μοιραστώ με σας, τους φίλους μου, σαν ένα ποτήρι νερό, ένα χωνάκι παγωτό, μια ανάσα δροσιάς μέσα στη "λάβα" των ημερών.

Ο δίσκος έχει παίξει αμέτρητες φορές στο CD και κάθε φορά ακούγεται σαν να είναι η πρώτη. Πάντα δε με απογειώνει!!

Έχει τίτλο : Earl Hines and Jimmy Rushing “blues & things”

Ο Earl "Fatha" Hines και ο Jimmy (James Andrew) Rushing ήταν σχεδόν συνομήλικοι (1903 ο πρώτος, 1901 ο δεύτερος) αλλά δεν είχαν συναντηθεί μέχρι αυτήν εδώ την ηχογράφηση το 1967, όπου οι δύο αυτοί μουσικοί γίγαντες, μπόρεσαν να σμίξουν τα τεράστια ταλέντα τους.

Τότε ο Rushing έλαβε πρόσκληση, να συμμετάσχει στο πρόγραμμα σαν τραγουδιστής σε guest εμφάνιση με το Earl Hines Quartet, το οποίο έκανε τότε το δισκογραφικό του ντεμπούτο.

Αυτή η σύνθεση του Κουαρτέτου του Earl Hines, η καλύτερη ομάδα που συνόδευσε τον πιανίστα κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας της σταδιοδρομίας του, αποτελούνταν από το σαξοφωνίστα Budd Johnson, το μπασίστα Bill Pemberton, και τον ντράμερ Oliver Jackson.

Πολλές πρόβες προηγήθηκαν της ηχογράφησης με το καταπληκτικό αυτό αποτέλεσμα, με το συγκρότημα να είναι σε θαυμάσια φόρμα. Η ειδική σχέση του Hines με τους τραγουδιστές - βοήθησε στο ξεκίνημά τους Billy Eckstine, Sarah Vaughn, και Johnny Hartmann – συνετέλεσε στο να υπάρχει ένα χαλαρό κλίμα, πράγμα που βοηθάει μικρά jazz groups να πετυχαίνουν το καλύτερό τους αποτέλεσμα.

Ο Hines συνόδευε με μεγάλη ευαισθησία ακομπανιάροντας, κρατώντας τις υπερηχητικές του fancy εξάρσεις, για τα σόλο του.

Ο Rushing εμφανίζεται σε τέσσερα από τα εννέα κομμάτια: "Exactly Like You," "Am I Blue", "Save It Pretty Mama," και το "St. Louis Blues".

Τα άλλα πέντε κομμάτια που υποστηρίζει το κουαρτέτο του Hines, είναι μια βιτρίνα αποκαλύψεων, ευελιξίας, εικόνων, στο ταξίδι της μουσικής.

Η εκτέλεση του "Summertime" έχοντας τον Budd Johnson στο σοπράνο σαξόφωνο, αποτελεί έναν άθλο, μια δραματική ένταση από τυφλές αναζητήσεις και πολύχρωμες αντιθέσεις, ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στον Bechet.

Στα highlights του δίσκου συγκαταλέγεται και το εντυπωσιακό “Changin’ The Blues” Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς η φαντασία του Hines μπορεί να ξαναπλάσει τα μπλουζ.

Πρόκειται τελικά για ένα δίσκο γεμάτο απολαύσεις, για τους οπαδούς και των δύο καλλιτεχνών και τους λάτρεις της swinging τζαζ!

Ελπίζω και για σας!!