~ Σάμος η ευωδιαστή ~

Είχα προγραμματίσει να ανεβάσω εδώ στο ΜΠΑΛΟ το υπέροχο video του Peter Molz από το samos-images με τίτλο Kalimera! Welcome to Pythagorio!

Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά που θα μπορούσε να μπει σε οποιοδήποτε τουριστικό οδηγό προβολής του νησιού!!!!

"Έπεσα" σήμερα πάνω στο άρθρο του Ντίνου Κιούση στην Καθημερινή που είχε το ίδιο θέμα και είπα να «παντρέψω» λόγια και εικόνα!!

Η αλήθεια είναι ότι τη Σάμο τη γνωρίζουν οι περισσότεροι στις καλοκαιρινές τους διακοπές. Τους ξαφνιάζει και τους εντυπωσιάζει η πλούσια βλάστηση (παλιότερα θα τη χαρακτήριζα οργιώδη) η ομορφιά του τοπίου οι καλά κρυμμένες πλούσιες χάρες του νησιού. Την άνοιξη όλα αυτά συνυπάρχουν σε βαθμό υπερθετικό.

Τα λόγια που ακολουθούν και το εκπληκτικό video του Peter μιλούν από μόνα τους!! 

Καλό ταξίδι…

Μάιος και Ιούνιος είναι οι καλύτεροι μήνες για να χαρείτε, με όλες τις αισθήσεις σας, ένα από τα πλουσιότερα σε βλάστηση νησιά μας

Κείμενο: Ντίνος Κιούσης

Βρέθηκα στη Σάμο, για δύο μέρες μόνο, την περασμένη εβδομάδα και κόντεψα να χάσω το μυαλό μου! Μου ήρθε στο νου εκείνος ο στίχος του Μαλακάση «...ο κόσμος έξω, τα νερά και οι κάμποι να ευωδάνε κι όλα μαζί να σπρώχνουν δυνατά».

Το αεράκι έφερνε μια ευωδία λουλουδιών κι εγώ, ο άνθρωπος της πόλης, με το που κατέβηκα από το αεροπλάνο, έπαιρνα συνέχεια βαθιές εισπνοές. Αυτή η ευωδία με «κυνηγούσε» όπου πήγα στο νησί. Παντού λουλούδια. Στα χωράφια, στους κήπους, στα πρανή, στα δάση και, βέβαια, μέσα στις άπειρες γλάστρες στο Βαθύ όπου τριγύρισα, στην Κέρβελη όπου έμεινα, στο Πυθαγόρειο όπου ήπια καφέ, στα ορεινά χωριά όπου πήγα για φαγητό, ακόμα και στις παραλίες, που ήταν κι αυτές λουλουδιασμένες!

Ανθεμις ήταν το όνομα του νησιού στην αρχαιότητα και αργότερα απέκτησε κι άλλες ονομασίες, όπως Μελάμφυλλος, Φυλλάς, Δρυούσα, Κυπαρισσία, εξαιτίας του πλούτου της χλωρίδας. Για όσους δεν γνωρίζουν, η Σάμος είναι ένα μεγάλο νησί του βόρειου Αιγαίου και το πιο πράσινο. Η βλάστηση ξεκινάει δίπλα από τη θάλασσα και φτάνει μέχρι τις κορφές των βουνών, περιλαμβάνει ελαιώνες και πευκοδάση και, σε κάποια σημεία, είναι τόσο πυκνή, που δεν βλέπεις ουρανό, σαν να βρίσκεσαι σε κάποιες ποταμιές της Πίνδου!

Το νησί έχει δύο ορεινούς όγκους που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του. Δυτικά ο Κέρκης με 1.443 υψόμετρο, βραχώδης και πευκοσκεπής, και στο κέντρο ο Καρβούνης με 1.160 υψόμετρο, «ζωσμένος» με αμπελώνες. Και τα δύο βουνά, με ρεματιές γεμάτες βλάστηση και ζωή, με τα διάφορα πουλιά να σου «παίρνουν τα αυτιά», μέσα στα πλατάνια, στις ιτιές, τις πικροδάφνες, στα καλάμια και στις λυγαριές.

Η γεωργία και ειδικότερα το λάδι με το κρασί είναι κύρια απασχόληση για τους 35.000 κατοίκους του νησιού. Υπάρχουν 1.500.000 ελαιόδεντρα και 15.000 στρέμματα με αμπέλια. Και βέβαια υπάρχει και ο τουρισμός, γιατί η Σάμος έχει να δείξει πολλά. Πολλές όμορφες παραλίες, αρχαιότητες, φυσικό κάλλος και παραδοσιακούς οικισμούς.

Μετά έναν ωραιότατο ύπνο, άσχετα αν με ξύπνησαν τα αηδόνια στις 5 το πρωί, ξεκίνησα για να δω και να φωτογραφίσω τις παραλίες του νησιού. Η φωτογράφιση άρχισε με καλούς οιωνούς. Κοντά στην Κέρβελη, δίπλα από ένα οίκημα, είδα ένα χαμαιλέοντα και κάθισα κάνα τεταρτάκι μαζί του. Με παρατηρούσε ακίνητος που κάπνιζα. Ίσως να τον είχε εντυπωσιάσει που έβγαζα καπνό από τα ρουθούνια! Κάποια στιγμή φάνηκε πως βαρέθηκε και μου γύρισε την πλάτη να φύγει. Τον τράβηξα φωτογραφία εκείνη τη στιγμή.

Ενθουσιασμένος που γνώρισα τον Προκόπη (έτσι «βάφτισα» το χαμαιλέοντα), συνέχισα για τις παραλίες. Στην Ψιλή Αμμο, όπου βρίσκεται και το πιο κοντινό σημείο στα μικρασιατικά παράλια (μόλις 1.200 μ.), άρχισα να φωτογραφίζω και τα λουλούδια που έβλεπα. Όποιον ντόπιο έβρισκα, τον ρωτούσα για τις ονομασίες τους (Σημ. Θα έπρεπε να βρεις και να ρωτήσεις το Γιώργο Φάκα!!!). Κάποια στιγμή που είχε για τα καλά μεσημεριάσει, αποφάσισα να πάω σε τόπο δροσερό για φαγητό και κατέληξα στους Σταυρινήδες, ένα παραδοσιακό ορεινό χωριό τριγυρισμένο από πράσινο και αμπέλια. Πέτυχα εξαιρετικό φαγητό και καλό κρασί. «Μαμαδίστικο» το κοκκινιστό, μεγάλη η μερίδα, κι εγώ το έφαγα όλο. Έτσι, μπήκα στο αυτοκίνητο και τράβηξα από κάτι χωματόδρομους. Σταμάτησα στην άκρη ενός πευκώνα για λίγο περπάτημα. Στην άλλη άκρη του πευκώνα γνώρισα τον Σεμπάστιαν και την Ινγκε, ένα νεαρό ζευγάρι Ελβετών που επισκέφτηκαν τη Σάμο για πρώτη φορά το περασμένο καλοκαίρι και αποφάσισαν να έρθουν αυτή την άνοιξη, για να γνωρίσουν τα λουλούδια της και τα βότανά της. Σημειωτέον, όχι επαγγελματικά. Μηχανικός ο Σεμπάστιαν και φυσικοθεραπεύτρια η Ινγκε. Το βρήκα εντυπωσιακό.

Πατήστε το play κι ανοίξτε όλο το παράθυρο να "χορτάσετε" ομορφιά!!!