~Οι μανιταροσυλλέκτες του Καρβούνη~

Είχε ήδη “γεμάτη” μια βδομάδα στο νησί. Καλά πώς πέρασαν οι μέρες; Νεράκι και φύγανε. Από τη μια οι δουλειές, από την άλλη τα μερεμέτια, άντε και καμιά ρετσίνα με τους δικούς του και τους γείτονες, ούτε που το κατάλαβε. Το Φθινόπωρο νιώθει αυτός τη ζωή στο χωριό. Καλά είναι και το καλοκαίρι μιας που συναντά τους φίλους του, αλλά τούτη δω η εποχή, έχει άλλη χάρη. Χρώματα μυρωδιές χαλαρή ατμόσφαιρα δέσιμο. Μάζεψε μερικές χαμάδες, συμμάζεψε λίγο την αυλή, έβγαλε τη δίφυλλη ξύλινη εξώπορτα με τα σιδερένια κάγκελα στα πορτοπαράθυρα, την έτριψε, τη στοκάρισε, την πέρασε δυο χέρια, ξήλωσε και δυο τάβλες από το πάτωμα του δώματος που είχαν φουσκώσει από την υγρασία κι ενώ ήταν έτοιμος για την επιστροφή, του ήρθε ξαφνικά η ιδέα.
-Δεν έρχεσαι το Σαββατοκύριακο, να μείνουμε 2 μέρες ακόμα να ξεκουραστώ λίγο κι εγώ;
Άλλο που δεν ήθελε εκείνη… Τραβάτε με κι ας κλαίω!!
Πήρε το επόμενο πλοίο και σε 3 ώρες ήταν στη Σάμο.
Τα είχε όλα σχεδιάσει στην εντέλεια. Μουντός ο καιρός, ήταν ότι έπρεπε για βόλτα στο βουνό.
Πρωί πρωί σηκώθηκαν κι ήπιαν καφέ στο μπρίκι. Φάγανε και μερικά παξιμάδια σιταρένια με μέλι ντόπιο και μαρμελάδα σύκο του Τωνιού, ντύθηκαν καλά και ξεκίνησαν. Ανηφόρισαν για την «Ένωση» τη διασταύρωση με τον περιφερειακό δρόμο, που ενώνει το νησί από τη δύση ως την ανατολή. 
Πήραν την κατεύθυνση προς τα ανατολικά. Πέρασαν τα «Καμίνια», τα νταμάριατι αχώνευτο πράγμα- , τη διασταύρωση με το «Νιχωράκι», το «Κούτση» με τα τεράστια πλατάνια και τα γάργαρα νερά και μετά από 2-3 στροφές ακόμα φτάσανε στις «Μαλλίστρες». Σημείο κομβικό για την πρόσβαση στον Καρβούνη απ το Νοτιά. Όχι δεν πήγαιναν απλά μια βόλτα. Αυτό το είχαν ξανακάνει. Πήγαιναν για μανίτες!! Οι βροχές που έπεσαν τον περασμένο μήνα σε συνδυασμό με τις λιακάδες που ακολούθησαν, προετοίμασαν το έδαφος για μια καλή, πολύ καλή μανιταροχρονιά.


Το άσπρο τζιπ έπιασε την ανηφοριά κι άφησε πίσω του την άσφαλτο. Δρόμος αγροτικός δασικός. Χώμα αλλού καλά πατημένο, αλλού με μεγάλα νεροφαγώματα. Και στροφές πολλές στροφές. Δεν είχε ανάγκη το όχημα καμιά. Την είχε κάνει πολλές φορές τη διαδρομή, που κόντευε να τη μάθει απέξω!!!
Με 30 χιλιόμετρα στο κοντέρ και κίνηση στους 4 τροχούς, θα τους πήρε κανένα μισάωρο μέχρι να φτάσουν στο πρώτο πλάτωμα. Εκεί έπρεπε να διαλέξουν. Αριστερά ο δρόμος με κατεύθυνση προς το Καρλόβασι δεξιά προς τον Πύργο, τον Παγώνδα τους Αρβανίτες. Έστριψαν αριστερά. Μετά από λίγη ώρα σταμάτησαν. Άφησαν το τζιπ και βγήκαν έξω. Είχε πέσει ομίχλη και ο αέρας μύριζε υγρασία. Θεόρατα δέντρα μαύρης πεύκης φυτρωμένα ποιος ξέρει από πότε, έχασκαν πάνω απ τα κεφάλια τους κι έκρυβαν τον ουρανό. Πελώριες καστανιές κι ανταριασμένες φτέρες, τους έκρυβαν το μονοπάτι. Κατηφόρισαν πατώντας προσεκτικά να μη γλιστρήσουν κι άρχισαν να ψάχνουν στο έδαφος. Κάτω απ τα πεύκα και τις κουμαριές κρύβονταν ο θησαυρός. Οι φουσκωμένες πευκοβελόνες πρόδιδαν τα καμουφλαρισμένα μανιτάρια. Άλλα περισσότερο θαρραλέα αφού δεν είχαν καταγραφεί στα βρώσιμα, τουλάχιστον για τους σημερινούς απρόσκλητους επισκέπτες, ξεπρόβαλαν χωρίς κάλυψη και χωρίς έγνοια. Παραμέρισαν προσεκτικά τα τσίγγανα κι άρχισαν να κόβουν τα κοτσάνια τους. Μάζεψαν αρκετές πιπερένιες. Δε βρήκαν κουμαρένιες ούτε ρυκένιες. Είχε φαίνεται προηγηθεί ο Άγρυπνος με τις Μαραθοκαμπίτικες ορδές του και τ’ άλλα καραβάνια από μανιταροκυνηγούς της ευρύτερης περιοχής.


Έβαλαν όσες μανίτες βρήκαν στη σακούλα τους και κάθισαν σε μια πεζούλα να χορτάσει λιγάκι και το μάτι τους. Τι όμορφα εδώ πάνω!! Κι αυτές οι μυρωδιές!!! Άρχισαν να «βυθίζονται» στο τοπίο και να ρουφάνε τον υγρό αέρα με ανάσες βαθιές και μακρόσυρτες. Πώς «αντέχεται» τόση ομορφιά!
Παλιά, τα μέρη αυτά ήταν τα λημέρια του καπταν Γιώργη. Τα γνώριζε σπιθαμή προς σπιθαμή. Γέμιζε μια μεγάλη κοφίνα με όλων των ειδών τα μανιτάρια σε κάθε του εξόρμηση. Την απογέμιζε με αγριοράδικα, πικραλίδες και ζουγκάρια για μαγείρεμα, τη φορτωνόταν στην πλάτη κι έπιανε τον κατήφορο. Έκοβε πάντα και μερικά κρινάκια, για την κυρά Κατερίνα.
Για πολλούς αιώνες, η οικονομία της Σάμου στηρίχθηκε στα βουνά της. Πριν από την τουριστική ανάπτυξη τα ορεινά χωριά ήταν και τα πλουσιότερα του νησιού, γιατί στα βουνά οι κάτοικοι έβρισκαν εύφορο έδαφος και νερό για να ζήσουν και να καλλιεργήσουν. Καλλιέργειες κάθε λογής, οπωροφόρα, ξινόδεντρα, αμπέλια γέμιζαν τις πλαγιές τους. Φιλόξενα μέρη!!! Τα τελευταία 30 χρόνια δοκιμάστηκαν, πόσες φορές, από τη λαίλαπα των πυρκαγιών. Άντεξαν όμως! Αυτά είναι που θα κληθούν και πάλι να προσφέρουν, όταν το «όνειρο» του πλουτισμού μέσα από τα “Rooms To Let” αποδειχθεί εφιάλτης…
Αφέθηκαν για μια στιγμή. Τους πήραν οι σκέψεις και τους ταξίδεψαν πίσω. Στα χρόνια του πολέμου, του αντάρτικου, στα χρόνια του εμφυλίου τα χρόνια της συμφοράς. Τότε που όλοι οι θόρυβοι και οι κρότοι της ημέρας, είχαν να κάνουν με θάνατο. Πόσος πόνος, πόσες θυσίες, πόσο αίμα…
Κι ύστερα πάλι στα χρόνια τα ήμερα. Όλο το βουνό έσφυζε από ζωή. Ξυλοκόποι, αγωγιάτες, μαστοράντζες, χτίστες, ζευγάδες, γέμιζαν τις στράτες, τις ράχες και τα δύσβατα. Αντιλαλούσαν οι χαράδρες από τα τσεκούρια, τα πριόνια, τα σκεπάρνια, τους πίρους, τα σαλαγήματα, τις φωνές, τις χαιρετούρες, τα σφυρίγματα, τα τραγούδια. Κάπνιζαν τα τζάκια στα καλύβια. Κάπνιζαν και τα καμίνια που σιγόκαιγαν μέρες το κάρβουνο. Κι ύστερα; Ύστερα ήρθε η «ανάπτυξη» κι έσπρωξε αλλού τον κόσμο… 

Ένα κρύο αεράκι φύσηξε απότομα και διέλυσε τις σκέψεις τους.
Ο καιρός τους έζωνε από παντού. Από ώρα σε ώρα έδειχνε πως θα ξεσπάσει μπόρα. Μπήκαν πάλι στο αυτοκίνητο και πήραν το δρόμο της επιστροφής.
Καλά είχε πάει η βόλτα! Δεν είχαν παράπονο… Ήταν όμορφο το «ταξίδι» κι η τηγανιά βγήκε και με το παραπάνω!!!!!

15 σχόλια

  1. Λατρεύω τα Μανιτάρια..κάθε είδους και όπως και να μου τα φτιάξεις.Ακόμα και αυτή τη στιγμή έχω μανιτάρια στο ψυγείο μου. Όμως φοβάμαι αυτά που δεν είναι καλλιεργημένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ μου άρεσε αυτή η ανάρτηση.. :)

    Οι περιγραφές σου, οι εικόνες σου, οι φωτογραφίες, όλα.

    Και μου θύμησες και στιγμές όμορφες. Να 'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αφεντικό ειπε
    Μια βόλτα στον Καρβούνη,ανευ αποχρώντος λόγου η αιτίας,ειναι φάρμακο για ολες τις αισθήσεις!Πραγματικά σε κάνει να αναθεωρείς ολοκληρη σειρά "δεδομένων" από την καθημερινότητα σου..
    Δυστυχώς ,για τους περισσοτερους η επίδραση του διαρκεί πολύ λίγο..,μέχρι τις Μαλλίστρες,αντε λίγο παρακατω ..

    "Ανάπτυξη με μπετόν και ασφαλτο", "Rooms to let","καφετέριες",μπαράκια και εγκαταλείψαμε ολα τα άλλα..γι΄αυτό η Σάμος καίγεται κάθε χρόνο,τριάντα
    χρόνια τώρα.Και ναταν μόνο η Σάμος..
    Ας μη σας το χαλάσω άλλο κι ας πάω παρακάτω..ετσι κι αλλιως δε μπορούμε να αλλάξουμε κάτι..
    Η ζωή η ιδια αναλάμβανε πάντα αυτό το ρόλο..,τώρα πια και σε συνεργασία με το"μνημόνιο"..

    Ωστε ετσι ο καπτα-Γιώργης,κρινάκια
    για το Κατερινιώ του!!!
    Πόση γλύκα τελικά αυτή η ζωή αμα τη
    φέρνεις στο μποι του ανθρώπου..

    Και πάλι ευχαριστώ για το ταξίδεμα!!
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπέροχο οδοιπορικό ...
    γείτονα στον Καρβούνη !!!
    Για τρίτη φορά περιηγήθηκα
    φέτος στα νταμάρια του ...
    Κι αποζημιώθηκα πολλαπλά για την
    ταλαιπωρία στους κατσικόδρομους !!!
    Ανοίγει η καρδιά μου όταν τριγυρίζω
    για μανίτες μέσα στις ρεμματιές του ...
    Έδειξα φωτογραφίες σε φίλους μου κι
    αρνούνταν να πιστέψουν πως είναι από
    νησί του Αιγαίου, μάλλον Ελβετία θυμίζουν !!!
    Πότε θα δοκιμάσουμε τη σούμα μου
    με κάστανα απ' τον Καρβούνη ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακρινέ μου ξάδερφε, λόγω του ότι μια ζωή έζησα σε τροπικά κλίματα, όλα αυτά είναι φυσικό να μου είναι άγνωστα, όμως συγχρόνως είναι και ενδιαφέροντα. Διάβασα τα τόσα όμορφα που γράφεις και θα ήθελα να σου πω για κάποια άλλα που επίσης, πριν λίγες μέρες διάβαζα –και με εξέπληξαν- τα όσα αναφέρει σε δυο αναρτήσεις μια φίλη μου από τη Λέσβο, βλέποντας πόσων ειδών μανιτάρια υπάρχουν. Ρίξε μια ματιά
    εδώ
    και εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @αχτίδα
    Η συλλογή άγριων μανιταριών, απαιτεί γνώση!!! Γι αυτό οι φίλοι της ιστορίας μας, έκοψαν και πήραν μαζί τους μόνο αυτά που γνώριζαν...
    Η γεύση των άγριων, όπως και στα περισσότερα είδη, δε συγκρίνεται με τα προϊόντα καλλιέργειας!!
    Φιλιά
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @aikaterinitempeli
    Ευχαριστώ πολύ Κατερινιώ μου και χαίρομαι ιδιαίτερα όταν άνθρωποι με το δικό σου επίπεδο στέκονται σ' αυτά που θέλω να δείξω κι εγώ :)
    Η ιστορία γεννήθηκε από μια τηλεφωνική κλήση και εμπλουτίστηκε από τις υπέροχες λήψεις του Γιάννη.
    Να είσαι καλά
    Πολλά φιλιά
    Καλή σου μέρα & καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Αφεντικό
    Ναι κρινάκια έκοβε και όταν πήγαινε στον Όρμο με τη βάρκα, της αγόραζε φουρκέτες (καλλυντικά τις ονομάτιζε) από το Βαγιανό. Αλλά άσε αυτό είναι άλλο επεισόδιο!!
    Σ' αυτά θα σταθώ, όλα τα άλλα όπως τα λες πάνε...
    Το τιμόνι της ανάρτησης αυτής εδώ ήταν όλο δικό σου φίλε μου!! Εγώ απλά έκανα ζουμ σε σκηνές και στις "έκλεψα" :))
    Φιλιά
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Side21
    Κυρίες και κύριοι ιδού ο ένοχος!! Δεν έχει αφήσει μανίτα για μανίτα φέτος στον Καρβούνη :))
    Φίλε το μπουκαλάκι με τη "φλασκνένια" που μου έταξες, εγώ το έχω καταγράψει!! Κι ότι γράφει δεν ξεγράφει :))
    Υπομονή να έχουμε και καλή καρδιά γείτονα!!
    Καλή σου μέρα & καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Μηθυμναίος
    Μακρινέ μου ξάδερφε, χαίρομαι που σε άγγιξαν πράγματα άγνωστα για σένα!! Αυτό με κάνει να νιώθω ακόμα μεγαλύτερη ευχαρίστηση!
    Κι εγώ δεν είμαι γνώστης του πλήθους των βρώσιμων ποικιλιών, παρά μόνο αυτές που είχα μάθει απ τον παππού μου στη Σάμο! Ας είναι καλά :)
    Έχουν μεγάλο ενδιαφέρον οι σύνδεσμοι που έβαλες!
    Καλημέρα & καλή εβδομάδα σου εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εγώ στον Καρβούνη δεν έχω πάει και για την ακρίβεια ούτε ακουστά δεν τον έχω!! Διαβάζοντας όμως την ανάρτηση σου μπορώ να πω ότι σχεδόν μύρισα το νωπό χώμα, ένιωσα την δροσιά του βουνού και την γεύση του μανιταριού!!! Μήπως ήρθε ο καιρός να πιάσουμε φιλίες και με τον κ. Καστανιώτη?? Για σκέψου το λιγάκι.... έρχονται και δύσκολες μέρες!!
    Φιλιά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @maria mas.
    Καλησπέρα σας :)
    1ον. Τώρα που τον έμαθες, πρέπει να κάνεις καμιά βόλτα!! Και το καλοκαίρι πανέμορφος είναι!!!
    2ον. Ευχαριστώ πολύ!! Ειλικρινά χαίρομαι πολύ, με όλα αυτά τα ιδιαίτερα σχόλια :)
    3ον. Πες πες, δε θέλει πολύ να την ψωνίσει ο άνθρωπος :))
    Φιλιά πολλά
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Αφεντικό
    Ναι κρινάκια έκοβε και όταν πήγαινε στον Όρμο με τη βάρκα, της αγόραζε φουρκέτες (καλλυντικά τις ονομάτιζε) από το Βαγιανό. Αλλά άσε αυτό είναι άλλο επεισόδιο!!
    Σ' αυτά θα σταθώ, όλα τα άλλα όπως τα λες πάνε...
    Το τιμόνι της ανάρτησης αυτής εδώ ήταν όλο δικό σου φίλε μου!! Εγώ απλά έκανα ζουμ σε σκηνές και στις "έκλεψα" :))
    Φιλιά
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @αχτίδα
    Η συλλογή άγριων μανιταριών, απαιτεί γνώση!!! Γι αυτό οι φίλοι της ιστορίας μας, έκοψαν και πήραν μαζί τους μόνο αυτά που γνώριζαν...
    Η γεύση των άγριων, όπως και στα περισσότερα είδη, δε συγκρίνεται με τα προϊόντα καλλιέργειας!!
    Φιλιά
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εξαίρετος! Ανέβηκα κι εγώ στα βουνά και γέμισα μυρωδιές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αρχική σελίδα