Εξαιρείται η Εκκλησία από τον νέο φόρο στα ακίνητα

Καμια διαφορά από ότι συνέβαινε έως και 500 χρόνια πριν.

Ούτε οι Τούρκοι τολμούσαν να φορολογήσουν την εκκλησία και γι αυτό γέμισε η Ελλάδα ξωκλήσια.

Ο καθένας έχτιζε ένα μες στο χωράφι του και έγραφε όλη του τη γη πάνω στο εκκλησάκι.

Σαν πεθαίνανε οι πρώτοι ιδιοκτήτες όλη την περιουσία την έπαιρνε βέβαια η εκκλησία αφού την είχαν γραμμένη σ' αυτήν και έτσι οι απόγονοι βρήκαν άλλο κόλπο για να μπορούν να νέμονται κι αυτοί τα χωράφια των προγόνων τους.

Εβαζαν το πρώτο τους παιδί ως καλόγερο ή καλογριά στο κοντινό μοναστήρι και είχαν πρόσβαση στα κτήματά του, πρώην κτήματα της οικογένειάς τους.

Οι μοναχοί και οι μοναχές βέβαια που προέκυψαν από αυτή τη μέθοδο, μόνο άνθρωποι του Θεού και της προσευχής δεν ήταν αφού μπήκαν στο κελί αναγκαστικά και από μικρά παιδιά ακόμη.

Ετσι προέκυψαν τα εξής:

Πρώτον η εκκλησία βρέθηκε με τεράστια κτηματική περιουσία και  
δεύτερον εμφανίστηκαν στη λαϊκή μας παράδοση οι εξής παροιμίες:

"Καλογριά στο μοναστήρι το μουνί της εργαστήρι" και
"Φοβού τα πισινά του μουλαριού και τα μπροστινά του καλογέρου"!!!

Γιάννης Μακριδάκης

Ο Γιάννης Μακριδάκης είναι ιδρυτής του Κέντρου Χιακών Μελετών "Πελινναίο" και εκδότης του τριμηνιαίου ομώνυμου περιοδικού. Κατά δήλωσή του, είναι αυτοδίδακτος λογοτέχνης και "ασχολείται με βιβλία".