Οι ήσυχες μέρες του Αυγούστου...


Ο Γιάννης μόλις έχει φτάσει στο Μπάλο και μοιράζει τις φρεσκοψημένες του φραντζόλες στα εστιατόρια, και στα σύγχρονα καταλύματα του οικισμού, στους "μόνιμους" και περιστασιακούς παραθεριστές..

Η καθημερινή διαδρομή από το χωριό, τα Κουμέικα, πέντε λεπτά το πολύ.

Τα ψωμιά είναι ζεστά ακόμα και μοσχομυρίζουν!!!!

Η πελατεία, στήνεται στην ουρά :)


Πάνω στο χωριό, εκεί στην άκρη της πλατείας, ο Μιχάλης απολαμβάνει την ηρεμία του πρωινού και τον καφέ που του έφτιαξε πριν λίγο το "Μαράκι".

Παράλληλα ενημερώνεται για τα τοπικά ζητήματα, ξεφυλλίζοντας το βδομαδιάτικο "Σαμιακό Τύπο".
~*~
Οι καλοκαιρινές φωτογραφίες που ανακάλυψα στο χρονολόγιο της Λίνας,  σήμερα, κοντά στο πρώτο μισό του Νοέμβρη,  μου άρεσαν ιδιαίτερα για την ευαισθησία στη ματιά, αλλά κυρίως γιατί κρύβουν μέσα τους ζωή, από τόπο μακρινό κι αγαπημένο!! 

Έτσι φυσιολογικά, δε μπόρεσα να τους αντισταθώ..

"όσα κομμάτια κι αν μπορέσεις να ενώσεις..."

Στα είπα όλα!

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

2 σχόλια

  1. «όσα κομμάτια κι αν μπορέσεις να ενώσεις...» τα ένωσες, Γιώργη με λίγα λόγια και δυο φωτογραφίες και μαζί σου γευτήκαμε μικρές στιγμές, όμως σημαντικές, του τόπου σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αρχική σελίδα