Κάθε εμπόδιο για καλό λένε και στη δική μας περίπτωση έπεσε γάντι.
Όλα είχαν κανονιστεί από καιρό πολύ και στη λεπτομέρεια τους.
Όταν πρόκειται για ταξίδια και δη εκτός Ελλάδας, αστοχίες δε χωράνε. Βέβαια δε μπορείς πάντα να τα προβλέπεις όλα και πολύ περισσότερο τις συμπεριφορές τρίτων.
Από σύμπτωση και μόνο, πληροφορήθηκα την παραμονή του ταξιδιού, οτι το κατάλυμα που είχα κλείσει για το 3ήμερο του Αγίου Πνεύματος στη Λάρνακα της Κύπρου, είχε δοθεί χωρίς λόγο σε άλλον κι οτι θα έπρεπε το ίδιο βράδυ να ψάξω από την αρχή να βρω δωμάτιο...
Εδώ υπεισέρχεται ... ο Κατακλυσμός!!!
Τον Ιούνιο, πενήντα μέρες μετά το Πάσχα, στην Κύπρο γιορτάζεται ο Κατακλυσμός.
Στην Κύπρο η γιορτή του Κατακλυσμού συνδέεται και με τις αρχαίες τελετές προς τιμήν της Αφροδίτης και του Άδωνη.
Το νερό είναι το κύριο στοιχείο του Φεστιβάλ. Όλες οι παραλιακές πόλεις , κι όχι μόνο, οργανώνουν συναυλίες, παιγνίδια και άλλες εκδηλώσεις κοντά στη θάλασσα κυρίως, αλλά και όπου υπάρχει νερό.
Η Λάρνακα οργανώνει τις πιο λαμπρές εκδηλώσεις που διαρκούν πολλές μέρες και περιλαμβάνουν υπαίθρια πανηγύρια , όπου πλήθος περιπτέρων πωλούν παιγνίδια και παραδοσιακά φαγητά και γλυκά.
Περιλαμβάνουν επίσης συναυλίες από γνωστούς καλλιτέχνες, παραδοσιακούς χορούς, διαγωνισμούς τσιατιστών (αυτοσχέδιων δημωδών στίχων σε κυπριακή διάλεκτο), αθλητικές επιδείξεις, διαγωνισμούς και άλλα παιγνίδια.
Πληρότητα ξενοδοχείων και λοιπών καταλυμάτων : 100%. Το απόλυτο έμφραγμα! Δωμάτιο ούτε για δείγμα..!!!
Λίγο πριν πάρω οριστικά την απόφαση να ακυρώσω τα αεροπορικά εισιτήρια και να σώσω ότι σώζεται, είπα να ψάξω να δω αν υπάρχει κάτι διαθέσιμο εκτός πόλεως. Και ΝΑΙ!!
Θέλεις το όνομα της μικρής τουριστικής μονάδας "Το Αρχοντικό της Αναστασίας", θέλεις οι όμορφες φωτογραφίες της σελίδας, θέλεις η ήπια κουβέντα που είχα με τον Αντώνη τον ιδιοκτήτη στις 11 το βράδυ και ο τρόπος που μου μίλησε και με ημέρωσε, την άλλη μέρα φύγαμε για Αθηένου!!!
Η Αθηένου (ή Αθηαίνου) είναι μια κωμόπολη στην επαρχία Λάρνακας στην Κύπρο.
Είναι ένα από τα τρία χωριά που βρίσκονται στη Νεκρή Ζώνη των Ηνωμένων Εθνών (τα άλλα δύο είναι οι Τρούλλοι και η Πύλα). Συγκεκριμένα, το 65% του εδάφους του Δήμου (65.000 στρέμματα) είναι κατεχόμενο.
Έχει πληθυσμό περίπου 4.500 κατοίκων με ανεπτυγμένη βιομηχανική και κτηνοτροφική ζώνη.
Η ιστορία της κωμόπολης έχει την ίδια διάρκεια που έχει και ο Ελληνισμός στην Κύπρο.
Αναζητώντας τις αρχές της ύπαρξής της, φτάνει κανείς στους πρώτους Έλληνες που έφτασαν στην Κύπρο, περισσότερο από 3.000 χρόνια πριν και εγκαθίδρυσαν τα πρώτα ελληνικά βασίλεια στο νησί.
Ανάμεσα στα αρχαία εκείνα βασίλεια ήταν ως γνωστό και το Βασίλειο των Γόλγων.
Ο Θεόκριτος, ήδη από τον 3ο αιώνα π.Χ. αναφέρεται στους Γόλγους λέγοντας πως είναι πόλη της Κύπρου που πήρε το όνομα της από το Γόλγο, γιο του Άδωνη και της Αφροδίτης. Οι Γόλγοι έγιναν πανελλήνια γνωστοί από τη λατρεία της Αφροδίτης που τιμόταν εκεί πριν ακόμα εισαχθεί η λατρεία της στην Πάφο.
Η σημερινή Αθηένου, λίγο νοτιότερα από τους αρχαίους Γόλγους, φαίνεται να έχει το όνομα αυτό από τους πρώτους χρόνους της Φραγκοκρατίας, χωρίς ωστόσο να ‘ναι ξεκάθαρο από πού προήλθε αυτό.
Πολλοί υποστηρίζουν πως το όνομα Αθηένου προήλθε από την λέξη «άττα» ή «άθθα» που σημαίνει μεγάλη πέτρα και πως δήλωνε έτσι το πετρώδες έδαφος στην περιοχή του χωριού.
Άλλοι υποστηρίζουν πως το όνομα δόθηκε στο χωριό από μερικούς κατοίκους των Αθηνών που ήλθαν και κατοίκησαν στην περιοχή, για να θυμούνται την πόλη της καταγωγής τους.
Άλλοι ανάγουν το όνομα σε κάποιο Λουζινιανό που ονομαζόταν Ετιέν ο οποίος είχε τσιφλίκι στην περιοχή κι έλεγαν «πάμε στου Ετιένου». Σιγά – σιγά αυτό έγινε «στην Αθηένου».
Είναι γεγονός πως ο Λεόντιος Μαχαιράς ήδη από τον 13ο αιώνα αναφέρεται στην Αθηένου με το γνωστό σ’ εμάς όνομά του. Γράφοντας για τους αγίους της Κύπρου, ο Λεόντιος Μαχαιράς αναφέρει: « ………… ο Άγιος Φώτιος πλησίον της Αθηένου….».
Η Αθηένου, χάρη στην εργατικότητα των κατοίκων της και την εφευρετικότητα τους στους τομείς της γεωργίας και της κτηνοτροφίας έγινε πολύ γρήγορα κέντρο ολόκληρης της περιοχής, η οποία φημιζόταν για την ευημερία και προοδευτικότητά της. Ο Luigi Palma di Cesnola, έγραφε το 1870: «Η Αθηένου είναι αρκετά μεγάλο χωριό και έχει αξιώσεις να ονομάζεται πόλη. Τα περισσότερα σπίτια της είναι κτισμένα από πέτρα κι επειδή είναι βαμμένα λευκά απ’ έξω, έχουν εμφάνιση καθαριότητας που δε διαψεύδεται όταν μπαίνει κανείς μέσα στο χωριό. Αυτό φανερώνει τον σχετικό πλούτο των ιδιοκτητών».
Από τις αρχές του 20ου αιώνα η Αθηένου αναπτύχθηκε σημαντικά και θα μπορούσε να λεχθεί πως αποτελούσε ουσιαστικά μία από τις δύο αγροτικές πρωτεύουσες της Μεσαορίας.
Ο αγροτικός συνδικαλισμός έχει τις ρίζες του στην κοινότητα, ενώ ο δυναμισμός της τοπικής οικονομίας στηριζόταν στην ραγδαία ανάπτυξη διαφόρων παραγωγικών τομέων, όπως της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της χειροτεχνίας και του εμπορίου.
Και σήμερα ακόμα, περιτριγυρισμένη από τα Τουρκικά στρατεύματα κατοχής, με το 65% περίπου της γης της (65.000 στρέμματα) να’ ναι κατεχόμενο, η Αθηένου δεν έπαψε να παίζει σπουδαίο ρόλο στα οικονομικά και πολιτιστικά πράγματα της Κύπρου.Μη έχοντας τώρα ιδιόκτητη γη, οι Αθηενίτες ενοικιάζουν χωράφια σ’ ολόκληρη την Κύπρο, ξαπλώνοντας έτσι τη φήμη τους ως ειδικών στη γεωργία σ’ όλη την πατρίδα μας και παράγουν το 10% περίπου της παγκύπριας παραγωγής σιτηρών.
Η κτηνοτροφία αναπτύχθηκε θεαματικά μετά την εισβολή και σήμερα στην Αθηένου συγκεντρώνεται στο 45% της παγκύπριας κτηνοτροφίας.
Οι πολλοί φούρνοι με τα ξακουστά Αθηενίτικα ψωμιά τροφοδοτούν ολόκληρη την Κύπρο ακόμα και το εξωτερικό. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πολλά τυροκομεία της.
Επίσης, στον πολιτιστικό τομέα η Αθηένου είχε πρωτοστατήσει. Το πρώτο κοινοτικό σχολείο κτίστηκε το 1865, ενώ το 1873 κτίστηκαν τα σχολεία μπροστά από την εκκλησία της Παναγίας, ως δωρεά του Μιχαήλ Γεωργίου, Αθηενίτη που έζησε για πολλά χρόνια στην Αφρική. Το νέο Δημοτικό Σχολείο, μέχρι πρόσφατα στέγαζε το Γυμνάσιο Αθηένου.
Αμέσως μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου κτίστηκε το κτίριο των Δημοτικών Σχολείων που έχει αντικατασταθεί με νέο κτιριακό συγκρότημα από το 2011.
Η ευσέβεια και η προσήλωση των κατοίκων προς τη θρησκεία μαρτυριέται από τις πέντε εκκλησίες της κοινότητας.
ΠΑΝΑΓΙΑ (παλαιά)
Η πρώτη εκκλησία της Παναγίας κτίστηκε το 1711 και φαίνεται ότι κτίστηκε στον τόπο άλλης αρχαιότερης αφού σώζονται εικόνες αρχαιότερες της εκκλησίας.
ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Φωκά κτίστηκαν την ίδια εποχή, στη δεκαετία 1870 – 1880, ενώ η νεότερη εκκλησία της Παναγίας Χρυσελεούσας θεμελιώθηκε το 1947 και λειτούργησε το 1959.
ΑΓ. ΦΩΚΑΣ
Το 2009 εγκαινιάστηκε στο Αθηαίνου το Καλλινίκειο Μουσείο, με αρχαιολογική, εκκλησιαστική και λαογραφική συλλογή.
Η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που σε κερδίζει ή όχι σ' ένα τόπο ...
Ψάχνοντας το κατάλυμα και δεδομένου ότι όλα όσα αφορούν την οδήγηση στην Κύπρο είναι ..λιγάκι ανάποδα, μπερδευτήκαμε μέσα στα στενά!
Σταματάμε έξω από μια γεμάτη αυλή καφενείου να ρωτήσουμε.
Αφού κοιτάχτηκαν λίγο μεταξύ τους γυρίζει ένας και μας λέει:
"Ελάτε πρώτα να πιείτε έναν καφέ και μετά σας δείχνουμε το δρόμο!!!"
Ήπιαμε τον καφέ, μας κέρασαν και μερικές άλλες χρηστικές πληροφορίες για την περιοχή και φύγαμε για το σπίτι.
Λίγο πριν φτάσουμε, πέσαμε πάνω στον ιδιοκτήτη της "Αναστασίας", που εν τω μεταξύ, είχε βγει προς αναζήτησής μας, για να μας προϋπαντήσει.
Αφού τακτοποιηθήκαμε σε ένα υπέροχο, καθαρό, δίπατο σπίτι, καθίσαμε στην μεγάλη πλακόστρωτη αυλή κάτω από την πανύψηλη φοινικιά και απολαύσαμε τη δροσιά μιας σπιτικής λεμονάδας μαζί με ένα σωρό χρήσιμες πληροφορίες από τον Αντώνη.
Έχοντας σαν βάση μας το Αρχοντικό της Αναστασίας, το οποίο στεγάζεται σε μια ανακαινισμένη κατοικία που χρονολογείται από το 1860 και βρίσκεται στα ανατολικά του χωριού, επιδοθήκαμε σε όμορφες και χαλαρές πεζοπορίες στους ήσυχους δρόμους και σε μακρινότερες αποδράσεις στη γύρω περιοχή και τη θάλασσα!!!
Μιλήσαμε με ανθρώπους καλοσυνάτους και φιλόξενους, περπατήσαμε στα όρια της κόκκινης γραμμής, γευτήκαμε υπέροχες τοπικές νοστιμιές και ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές, που ίσως δε θα γνωρίζαμε, αν το ταξίδι μας είχε πάει όπως το είχαμε σχεδιάσει αρχικά...
Τελικά, κάποια πράγματα "στραβώνουν" για καλό!!!!
Ευχαριστούμε τον Γιώργο τον Βαρβάκη για την τόσο όμορφη και παραστατική αφήγηση για την Αθηένου και το Αρχοντικό της Αναστασίας και λυπούμαστε για την τόσο μεγάλη καθυστέρηση να ανακαλύψουμε την ανάρτηση του αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφή