Μια τσκάλα κ'κιά...!!!

Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας στη Σάμο, υπήρχαν εκπρόσωποι του καθεστώτος στη Μικρά Ασία, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις όπως στη Σμύρνη και στην Κωνσταντινούπολη, οι επονομαζόμενοι "Επιστάτες".

Αυτοί είχαν καθήκον εκτός των άλλων, να επιλύουν τα προβλήματα που συναντούσαν οι  διερχόμενοι από την περιοχή Σαμιώτες έμποροι, εργάτες κλπ, παρέχοντάς τους ακόμα και οικονομική βοήθεια αν υπήρχε ανάγκη.

Πάει λοιπόν κάποιος και ζητάει από τον Επιστάτη της Σμύρνης βοήθεια..!!
Τον ρωτάει εκείνος:
- Είσι Σαμιώτ’ς;
- Ναι!! του απαντάει ο άλλος…
- Για πες σε παρακαλώ «μια τσκάλα κ’κιά»!!!
- ……..

Δεν μπόρεσε βέβαια να επαναλάβει τη φράση, αφού παραδέχτηκε πως ήταν από την Ικαρία και ζητούσε βοήθεια μια που τα νησιά μας είναι πολύ κοντά και αδελφικά !

«Μια τσκάλα κ’κιά» ήταν ωστόσο το διαβατήριο για να …περάσει ο άνθρωπος τον Ρουβίκωνα, και να λάβει την οικονομική βοήθεια από τον Επιστάτη!!!

Την ιστορία, διηγήθηκε στην εκπομπή «Μικρές ιστορίες» για το Σαμιώτικο γλωσσικό ιδίωμα, του Γιώργου Σκαπέτη στη Σαμιακή Τηλεόραση, ο Άγγελος Ρήγας – Ιατρός, ο οποίος με τη σειρά του όπως είπε, την άκουσε από τον Ευρυβιάδη Δημητριάδη.

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

H συγκεκριμένη έκφραση, σαν αποδεικτικό στοιχείο επαρκούς γνώσης και "κατοχής" του Σαμιακού γλωσσικού ιδιώματος, μου ήταν γνωστή καθώς την έμαθα κι εγώ από τη γιαγιά μου την Κατερίνα και τον παππού μου το Γιώργο, στην πρώτη δεκαετία της ζωής μου στο χωριό, όταν και περνούσα άπειρες ώρες μαζί τους (στην κουζίνα του σπιτιού κυρίως) !!

Η φράση που μου έμαθαν τότε, δεν είχε να κάνει με τσουκάλα, αλλά με πινάκιο (πιάτο) και ήταν :  Ένα πνάκ' κ'κιά !!

Για πες του να σι ει(ι)δώ ...