Η ΩΡΑΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Στο πάνω δωμάτιο του μικρού διώροφου, η θέα απίστευτη. Ψηλά στο βουνό να κρέμονται οι Σπαθαραίοι. Η Σαμιοπούλα στο βάθος και πιο πέρα η Λέρος η Πάτμος και τα μικρονήσια. Το κύμα που σκάει στα βράχια στα «Δριτσαρέϊκα». Η μυρωδιά από το κυριακάτικο ψητό σε ξελιγώνει. Πώς να συγκεντρωθείς στο βιβλίο της Ιστορίας; Κι αυτή η φωνή στο ράδιο ποια είναι; Δε μοιάζει με τις άλλες που έχεις ακούσει.
Μέσα της 10ετίας του 70. «Η ωραία Ανδριάνα» στο παγκάκι της τραγουδάει με μαντολίνο το μεράκι της.
Είχε προηγηθεί ο Τσιτσάνης. Ο Χατζιδάκις ήρθε αργότερα. Κι εκείνο το κορίτσι με το αγορίστικο πρόσωπο.
[
7 τραγούδια θα σου πω, Ο Μάγκας, Μυρίζει ο κόσμος γιασεμί, Στην πύλη τ’ Αδριανού, Το μαντολίνο, Μην τον ρωτάς τον ουρανό, Ο μήνας έχει 13, Κάνε το δάκρυ σου χαρά, Έλα πάρε μου τη λύπη…]
Οι παραστάσεις από το παράθυρο και η θέα της Σαμιοπούλας είχαν μείνει πίσω. Η μετακόμιση στην πρωτεύουσα «επιβεβλημένη» ανάγκη.
Αρχές Καλοκαιριού στην Αθήνα. Η «μικρή» Αλεξάνδρα είχε γενέθλια. Στο ταβερνάκι απέναντι από το γήπεδο, μαζεμένη όλη η παρέα για τα κεράσματα. Μια θέση κρατημένη για την αγαπημένη της θεία. Δεν την έχουμε γνωρίσει μέχρι τώρα.
Έρχεται μετά από λίγο.. «Η θεία μου η Αλεξάνδρα» κάνει τις συστάσεις η «μικρή» Αλεξάνδρα. Πλησιάζει κι η καρδιά μου πάει να σπάσει Προσπαθώ να είμαι άνετος μα η καρδούλα μου το ξέρει.
Μετά τα πρώτα ποτηράκια, «δε λέμε και κανένα τραγουδάκι;» Θράσος ο δικό σου!! Προσπαθώ να παίξω δυο ακόρντα που είχα μάθει πρόσφατα για να τραγουδήσει εκείνη. Τρέμει το πόδι, τρέμει το χέρι.. La minore «Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι». Έχω μείνει εκεί να την κοιτώ να τραγουδάει δίπλα μου.
Ύστερα χάνεται απ το προσκήνιο. Γιατί; «Τι τα θέλεις τώρα όλα αυτά», αναρωτιέται αρκετά χρόνια αργότερα στο ΒΗΜΑ. Χωρίς να είναι απόμακρη, απεναντίας μάλιστα, θεωρεί ότι δεν υπάρχει κάποιος σημαντικός λόγος για να μιλήσει. «Τι τον ενδιαφέρει τον κόσμο τι έχω κάνει, γιατί σταμάτησα να εμφανίζομαι σε κέντρα, γιατί έχω σταματήσει να ηχογραφώ άλμπουμ. Καλά είμαι εδώ που βρίσκομαι» σημειώνει. Πιθανόν να μην έχει άδικο.
Από την άλλη πλευρά όμως έχει στη δεκατριάχρονη «επίσημη» παρουσία της στη μουσική συνεργασίες με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Γιάννη Παπαϊωάννου. «Λίγα και καλά», σημειώνει η Αλεξάνδρα σε κάποιο σημείο της συζήτησης. Τις ζητάμε να μας περιγράψει τη συνεργασία της με τον Χατζιδάκι και τον Τσιτσάνη. «Δεν μπορώ να τους περιγράφω, εγώ τους τραγουδάω» ανταπαντά. «Μου αρέσει πολύ η μουσική και το τραγούδι αλλά όχι η νύχτα. Δεν είναι φυσιολογικό να κοιμάσαι το πρωί και να ξυπνάς το βράδυ. Δεν το μπορώ αυτό. Εγώ θέλω κάθε πρωί να ξυπνώ και να βλέπω από το παράθυρό μου τη χαραυγή. Αυτό θεωρώ φυσιολογική ζωή. Δεν μπορώ όμως να αρνηθώ ότι η νύχτα μου έδωσε χρήματα. Μου αρέσει όμως να κάνω στη ζωή μου ό,τι αγαπώ και ό,τι πιστεύω».
Η Αλεξάνδρα άρχισε την πορεία της στον καλλιτεχνικό χώρο ως ηθοποιός στο πλευρό του Μάνου Κατράκη στο Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο σε ηλικία 15 ετών. Εγκαταλείπει όμως το θέατρο και πέφτει στην αγκαλιά του τραγουδιού «για βιοποριστικούς λόγους», όπως επισημαίνει η ίδια. Το 1973 κυκλοφορεί το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο «Τα ωραία του Τσιτσάνη».
«Μουσική σημαίνει συνεχής έρευνα» τονίζει η Αλεξάνδρα και συνεχίζει: «Δεν υπάρχει τέλος στη μουσική. Η μουσική είναι η επιστήμη των επιστημών». «Μαμούνι» χαρακτηρίζει η ίδια τον εαυτό της «έμπλεξα με τον ταμπουρά μέσα από την επαφή μου με τους ρεμπέτες. Και από τότε συνεχίζω να ψάχνω και να ψάχνομαι με το συγκεκριμένο όργανο. Θα παίξω όμως ό,τι γουστάρω και αγαπάω». Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '90 ο Μάνος Χατζιδάκις της είχε ζητήσει να ηχογραφήσει ένα δίσκο όπου θα παίζει η ίδια ταμπουρά και θα τραγουδά. Αρνήθηκε. «Δεν τόλμησα να το κάνω επειδή δεν ήμουν έτοιμη» λέει. «Δεν μπορώ να αντιμετωπίζω ό,τι κάνω ανεύθυνα. Άλλωστε χωρίς ευγένεια και καλλιέργεια δεν υπάρχει ζωή».
Οι πρώτοι δίσκοι έχουν επανακυκλοφορήσει σε CD από τη ΛΥΡΑ.

5 σχόλια

  1. Μικρή - Μεγάλη παρουσία και φωνή που ποτέ δεν ξεχνιέται!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απ' οτι βλεπω εχετε ενα χρονο που γραφετε. Ειναι πολυ ομορφα εδω. Ετσι ειναι, οταν αγαπας κατι το περιγραφεις ομορφα.
    Την Αλεξανδρα δεν την θυμαμαι παρ' ολο που θαπρεπε αλλα ουτε και η μικρη φωτογραφια μυ λεει κατι. Πολυ ωραια φωνη ομως απο τα τραγουδακια που ακουσα. Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @"τέρας"
    Πραγματικά ΜΕΓΑΛΗ κι αξέχαστη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @δεσποιναριον
    Πραγματα και καταστασεις που σε εχουν αγγιξει μενουν!
    Καλως ορισες!! (ειδες οτι χρησιμοποιω το α-τονικο σου συστημα;)
    Καλη σου μερα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αξιόλογο το CD ...
    με τραγούδια του Χατζηδάκι
    Θυμάμαι συναντούσα την Αλεξάνδρα
    κάθε μέρα στο περίπτερο της
    6ης στάσης στα Άνω Ιλίσσια
    όπου ήταν δίπλα τα σπίτια μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αρχική σελίδα