Άλλα πράγματα είχα στο μυαλό μου να αναρτήσω σήμερα. Ήρθε όμως ένα email-κραυγή από ένα φίλο, που μου ανέτρεψε τα σχέδια.
Προσωπική αντίληψη του πράγματος δεν έχω, αλλά οι φίλοι μου που πήγαν το Πάσχα στο χωριό, με τα ίδια λόγια-εικόνες, όπως αυτά που ακολουθούν περιέγραψαν αυτά που γίνονται.
Παραθέτω την επιστολή αυτούσια χωρίς να προσθέσω ή να αφαιρέσω ούτε κόμμα.
Αγαπητέ φίλε Γιώργο
Σου εύχομαι ολόψυχα χρόνια σου πολλά – πολλά κι ευτυχισμένα μαζί με την οικογένειά σου.
Ελπίζω να περάσατε καλά το Πάσχα, όπου κι αν πήγατε.
Μακάρι να συναντηθούμε κάποια στιγμή στην Αθήνα.
Γράψε κάτι σε παρακαλώ μέσα από το blog σου για το δρόμο στο Μπάλο.
Είμαστε κάτω το Πάσχα και είδα τη δεύτερη διάνοιξη που ετοιμάζουν και μαύρισε η ψυχή μου, χειρότερα από την πρώτη.
ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟΣ.
Αλήθεια, ποιος στην πραγματικότητα εξυπηρετείται από τέτοιου είδους φαραωνικά έργα σε ένα μικρό χωριό;
Και πόσο χρόνο θα χρειαστεί αυτή η ταλαίπωρη φύση να αποκαταστήσει τις πληγές της;
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 70, άδειασαν τα χωριά της Σάμου, της Χίου, της Μυτιλήνης, όλου του Αιγαίου, επειδή δεν υπήρχαν δρόμοι να μετακινηθεί ο κόσμος, να έχει μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Τη δεκαετία του 80, μεγάλωσαν οι στράτες των χωριών, γίνηκαν δρόμοι με άσφαλτο, άλλαξαν τα πράγματα. Γίναν πιο καλά, για τους λίγους που μείναν πίσω. Γιατί το κακό είχε ήδη γίνει.
Σήμερα γιατί το κάνουμε αυτό;
Για να ξαναγυρίσει να μείνει στα Κουμέικα, αυτός που έχει φύγει στο Καρλόβασι, στο Βαθύ, στην Αθήνα, στην Αμερική;
Ή μήπως για να μπορεί να κατεβαίνει με την κουρσάρα του, ο επισκέπτης πια ο ίδια στον τόπο του και να μας λέει : «Μπράβο πατριώτες, προοδέψατε κι εσείς όσα χρόνια λείπω. Φτιάξατε παραλιακή όπως MIAMI BEACH FLORIDA, ή όπως Λεωφόρο Ποσειδώνος».
Κανείς δε μπορεί να καταλάβει ότι ο τουρίστας, γιατί μόνο περί αυτού πρόκειται, στην ουσία δεν ενδιαφέρεται να μπορεί να κατεβαίνει με πούλμαν στο Μπάλο. Έρχεται για να δει τη φύση μας κι εμάς όπως είμαστε, όχι όπως θα θέλαμε να είμαστε για χατίρι του.
Ίσως υπερβάλω λίγο, αλλά ξέρουμε κι οι δυο μας, ότι η αλήθεια είναι πάντα στη μέση.
Γράψε κάτι μήπως και το δουν εγκαίρως. Στο κάτω κάτω για δικό τους καλό πρόκειται.
Εσύ κι εγώ έχουμε τις ζωές μας αλλού.
Χρόνια σου πολλά και συγγνώμη αν σε κούρασα.
Υ.Γ : Θα μπορούσε να είναι η συνέχεια της επιστολής...
Γιωργη, ετσι ακριβως ειναι τα πραγματα, ειναι να απορει κανεις για πιο λογο χρειαζομαστε τοσο τεραστιους δρομους να κατεβουμε παραλια, οταν 2 λουριδες κυκλοφοριας ειναι υπερ αρκετες... μηπως ετοιμαζετε καμια στελεχαρα να φτιαξει μπιζνεςςς???
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πέρασα τελαυταία
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο από εκεί ...
αλλά φαντάζομαι αν γίνει το ίδιο
με το υπόλοιπο κομμάτι !!!
Δε νομίζω ότι είναι απαραίτητο να
κατεβαίνουν τριαξονικά φορτηγά και
εικοσάμετρα πούλμαν στο Μπάλο ...
Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται σ' αυτόν τον τόπο. Ποιοι παίρνουν τις αποφάσεις και ποιανών συμφέροντα εξυπηρετούν. Και στη βόρεια πλευρά του νησιού πάνε σιγά σιγά να τα κάνουν όλα μια ευθεία. Λες και λίγα δυστυχήματα γίνονται εξαιτίας της υπερβολικής ταχύτητας. Τι να πει κανείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσθέτω κι εγώ την αγανάκτησή μου, άλλωστε την έχω δημοσιοποιήσει επανειλημμένα στο μπλόγκ, κατοικώ κάτω και δίπλα από τις διανοίξεις, αλλά η πλάκα ξέρετε ποιά είναι; ΄Οτι όσο και αν τα ρίχνουν όλοι στους μακράν μελετητές, είναι και οι τοπικώς αυτοδιοικούντες στο κόλπο του δήθεν εκσυγχρονισμού με όλα τα τεράστια, κακά τα ψέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Εγώ μένω 12 μήνες το χρόνο στον Μπάλο και δεν με ενοχλούσε ο παλιότερος δρόμος, ίσα ίσα που ήταν και ιδιαίτερος. Σε προσωπική κουβέντα επί του θέματος εγώ είχα προτείνει να κρατήσουν τον παλιό δρόμο με την διαφορά να ανοίξουν κάνα δυο στροφές που ήταν κλειστές με πέτρινα τειχία. Τέλος πάντον τώρα περνάω και μαυρίζει η καρδιά μου με το θέαμα.Θα χρειαστεί τουλάχιστον μια δεκαετία να φανεί η αποκατάσταση από την φύση. Όσον αφορά το γιατί έγινε αυτό το έργο ή ποιός είδε το όνειρο ή μάλλον τον εφιάλτη εγώ θα πω το εξής οτι πολλά χρήματα πετάγονται άσχετα και επίσης πολλά χρήματα μπαίνουν σε τσέπες που δεν θα έπρεπε. Το πούλμαν ήταν η αφορμή, αλλά η αιτία είναι άλλη. Μήπως το πούλμαν που θα κατεβαίνει θα γυρίζει στο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ τειχίο που ρίχνουν με μπετά με το που κατεβαίνεις στον Μπάλο μέσα στην θάλασσα ?? Μην τρελαθούμε όλα γίνονται για το συμφέρον και το χρήμα για μερικούς. Δεν είμαι ενάντια στην ανάπτυξη και την πρόοδο, αλλά με σύναιση και σχέδιο. Το λάθος που γίνεται συνεχώς στον τόπο μας είναι ότι πάντα προσπαθούμε να μοιάσουμε κάπου και έτσι χάνουμε την ταυτοτητά μας και ιδιαίτερη ομορφιά πυ έχει αυτός ο τόπος. Αυτό που πρέπει να κάνουν οι τοπικοί άρχοντες είναι να μπορούν να κρατήσουν και να διατηρήσουν σωστά την παράδοσή μας, την φυσική μας ομορφιά και την αρχιτεκτονική.Το θέμα αυτό σηκώνει πολλή κουβέντα, εύχομαι καλό βράδυ και συγνώμη αν είπα πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήsamious01
Χρόνια πολλά σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συμμετοχή μου στη συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα δεν έχει τη μορφή ούτε αντιδικίας ούτε βέβαια διεκδικεί τη μορφή της επίσημης απάντησης του Δήμου Μαραθοκάμπου που κατασκευάζει το έργο του δρόμου του Μπάλου. Κατ΄αρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι αίτημα όλων των κατοίκων των Κουμαιίκων ήταν εδώ και τουλάχιστον μια 25ετία η κατασκευή ενός ασφαλούς δρόμου που να οδηγεί στο οικισμό του Μπάλου.
Χωρίς να θέλω να συγκρουστώ με το οποιανδήποτε φίλο της περιοχής ή συνδημότη μας που θέλει να βρει το παρθένο περιβάλλον που έχει ανάγκη όταν θέλει να αποδράσει από τη κόλαση της Αθήνας θα πρέπει να επισημάνω ότι εδώ σ΄αυτή την για πολλά χρόνια ξεχασμένη περιοχή ζουν Άνθρωποι που έχουν ανάγκη ασφαλούς πρόσβασης αλλά και εξυπηρετήσεων όπως είναι η προσέγγιση ασθενοφόρου, η συγκοινωνία η πρόσβαση φορτηγών κλπ.
Υπάρχουν επιχειρήσεις φτιαγμένες με το ιδρώτα και το αίμα ανθρώπων που πήραν τη δύσκολη απόφαση να μείνουν στα Κουμαίικα και αγωνιούν καθημερινά για την επιβίωση τους. Δεν υπάρχουν και ας μη κρυβόμαστε μια και μιλάμε μεταξύ μας ούτε μεγαλοεπιχειρηματίες ούτε καρχαρίες του τουρισμού και της διασκέδασης σαν και αυτούς που εσείς συχνά βλέπεται (και κάποιοι ίσως να απολαμβάνουν και τις υπηρεσίες τους) στη παραλιακή ζώνη της Αττικής.
Αυτή είναι η μία παράμετρος.
Ενα μεγάλο πρόβλημα που επίσης αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των Κουμαιίκων είναι η αναγκαστική διέλευση της κυκλοφορίας προς τα Σκουραίικα μέσα από τη πλατεία και το οικισμό γενικώτερα των Κουμαιίκων. Η μελέτη και η ένταξη του έργου για τη κατασκευή του δρόμου που θα παρέκαμπτε τον οικισμό Κουμαιίκων (πολλοί ίσως να έχουν ακούσει για τη μελέτη "Βεϊινόγλου" του δρόμου ΟΡΜΟΣ ΚΟΥΜΑΙΙΚΑ ΣΚΟΥΡΑΙΙΚΑ ΣΠΑΘΑΡΑΙΟΙ της Νομαρχ. Αυτοδιοίκησης) σκόνταψε σε εδαφοτεχνικά κύρια προβλήματα στη περιοχή νότια από τα Κουμαίικα. Η λύση η οποία δόθηκε, το 2005 αν θυμάμαι καλά, ήταν να διαμορφωθεί το έργο του Δήμου Μαραθοκάμπου για τη βελτίωση του δρόμου του Μπάλου σαν υποσύνολο του παραπάνω έργου της Ν.Α. Σάμου.
Το τμήμα από το μπάλο μέχρι το δρόμο του Πεύκου ο Δήμος Μαραθοκάμπου το έχει εντάξει στο πρόγραμμα "Αλέξανδρος Μπαλταζής" και αναμένεται η χρηματοδότηση του.
Αυτή είναι η δεύτερη παράμετρος.
Θεωρώ ότι είναι πλεονασμός να αναφέρω εδώ ότι και τα δύο έργα που έχουν εγκεκριμένη από το ΠΕΧΩ Βορείου Αιγαίου μετά από σύμφωνη γνώμη του Νομαρχιακού Συμβουλίου Μελέτη Περιβαλλοντικών Όρων και όλες τις αδειοδοτήσεις που προβλέπονται από την υπάρχουσα νομοθεσία.
Κλείνοντας τη παρέμβασή μου θα ήθελα να εκφράσω ένα παράπονο που έχει να κάνει όχι μόνο με τους συν ταξιδευτές σ΄αυτό το χώρο αλλά γενικότερα με σε όσους κρίνουν, επικρίνουν, καταγγέλλουν, αγανακτούν, προσθέτουν την αγανάκτησή τους ή βλέπουν παντού υπηρέτες μικροσυμφερόντων και να πω ότι μια τέτοια αντίληψη το μόνο που καταφέρνει είναι να αποθαρρύνει τον οποιοδήποτε ασχολείται με τα πράγματα του τόπου του και σε τελική ανάλυση ενισχύει τη προοπτική για τη οικοδόμηση της κοινωνίας του καναπέ και της αποχαύνωσης και δυναμιτίζει σε τελική ανάλυση το ίδιο το μέλλον των παιδιών μας.
Πιστεύω ότι η ενασχόληση με τα κοινά, η έννοια του ενεργού πολίτη έστω και μέσα από τη διαδικασία της κριτικής θα πρέπει να προϋποθέτει πλήρη και πολύπλευρη ενημέρωση και πάνω απ΄όλα την σημαντική για την εξέλιξη διαδικασία της ΠΡΟΤΑΣΗΣ και της ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Για λίγο ακόμα δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος Δήμου Μαραθοκάμπου.
Για πάντα ενεργός πολίτης
φίλε Γιώργο, λυπάμαι που μέχρι τώρα δεν μ'εχει φέρει ο δρόμος μου στο νησί σου. Για τον λόγο αυτό δεν ξέρω ποιός έχει περισσότερο δίκιο ή όχι. Θα σταθώ όμως σε κάτι που εχει γραφτεί στο πόστ ''...Έρχεται για να δει τη φύση μας κι εμάς όπως είμαστε, όχι όπως θα θέλαμε να είμαστε για χατίρι του....'' αυτή η φράση πρέπει να μας ακολουθεί πάντα ακόμα και στις σχέσεις μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχομαι ότι καλύτερο στην ιδιαιτερή σου πατρίδα που είναι τόπος όλων μας !!!!
Καλησπέρα σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καμιά των περιπτώσεων δε θα ήθελα να φανεί ότι βγάζω την ουρά μου απ έξω. Θέλω να δηλώσω από την αρχή, ότι με το πνεύμα της επιστολής που έλαβα, συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ. Δεν είχα άλλωστε καμιά υποχρέωση προς το φίλο μου να τη δημοσιεύσω. Η επιστολή έρχεται να κρίνει αυτά που αντίκρισε ο επισκέπτης του Πάσχα στο χωριό του, και να μοιραστεί μαζί μας τις ανησυχίες του για τις περιβαλλοντολογικές οικολογικές και όποιες άλλες επιπτώσεις θα επιφέρουν τα έργα στο φυσικό κάλλος της περιοχής.
Ο κάθε σχολιαστής εκφέρει ελεύθερα τη γνώμη του η οποία κρίνεται από τους άλλους για την αξία της. Με αυτό το σκεπτικό θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συνομιλητές εδώ για τη συμμετοχή τους. Άλλωστε δε νομίζω ότι η παρέμβαση η δική μας θα μπορούσε ποτέ να αλλάξει τα πράγματα. Όπως αναφέρει ο φίλος ο Βαγγέλης, οι αποφάσεις έχουν ληφθεί καιρό τώρα από πολύ ψηλά. Δεν ξέρω τις απόψεις των χωριανών μου (μόνιμων κατοίκων) για το έργο, εκτός από αυτή που ειπώθηκε παραπάνω από τον ανώνυμο φίλο μας, (ο οποίος βάζει και το θέμα του μπαζώματος της παραλίας με μπετό; )!!
Στο φίλο Βαγγέλη Μακρή που θα είναι για λίγο ακόμα αναμεμειγμένος με τα «κοινά», θέλω να πω ότι όσες δικαιολογίες κι αν ειπωθούν (προσβάσεις ασθενοφόρων, πούλμαν, φορτηγών κλπ) για τη ωμή φυσική καταστροφή μιας παρθένας περιοχής, δεν ισοσκελίζουν το αποτέλεσμα του βιασμού και της αλλοίωσης. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες και αντιπαραθέσεις για το τι και το πώς, αφού η τοποθέτησή σου είναι σε προσωπικό επίπεδο. Και το νταμάρι δίνει δουλειά Βαγγέλη σε πολλούς φίλους μου στο χωριό, αλλά δεν παύει να είναι το καρκίνωμα της περιοχής. Παρόλο που έχω πολλές αντιρρήσεις με την ουσία όσων αναφέρεις, σε ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την ευαισθησία που έδειξες και κατέθεσες τις απόψεις σου.
Ο χρόνος θα έχει απ ότι φαίνεται, πολύ δουλειά να κάνει, αφού οι πληγές που άνοιξαν και πρόκειται ν’ ανοίξουν, είναι μεγάλες και θα πρέπει να βρει τον τρόπο να τις γιατρέψει.
(Άλλο ένα σχόλιο σεντόνι )
Φιλε Γιωργο, Μπαλε μου.....παει ο τοπος τον ριμαζουνε με τα δηθεν ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ λυπουμαι '"σαν του κλαρινου μαναμ' κλαει η ψυχουλαμ'"
!!!!!
Παει ο τοπος μας παει........!!!
Καλη Πρωτομαγια .....που θα μαζεψουμε τωρα Ορχιδεες;
Θλιβερή η πραγματικότητα στον τόπο μας. Υποβαθμίζουμε τη φύση προς όφελος των αυτοκινήτων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘλίβομαι
Καλό μήνα σου εύχομαι φίλε μου
Θα μπορούσε να είναι η συνέχεια του κειμένου αυτού, όντως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ίδια παντού συμβαίνουν στην Ελλάδα...
Πιάσε το Πήλιο και θα καταλάβεις...
Καλή βδομάδα, φιλιά πολλά...
Ο Μπάλος του σήμερα είναι αδιαμφισβήτητο πως δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τον Μπάλο των παιδικών μας χρόνων. Δεν αναφέρομαι μόνο στα κτίσματα και τις μικρές επιχειρήσεις που δημιουργήθηκαν. Αναφέρομαι στον τσιμεντοστρωμένο παραλιακό δρόμο, στα προστατευτικά τοιχία κατά μήκος του δρόμου αυτού, στο μόλο κλπ. Είναι παρεμβάσεις που έγιναν από το 1978 και μετά και άλλαξαν είναι αλήθεια την εικόνα του οικισμού. Δεν θα απαντήσω στο αν την βελτίωσαν ή την έκαναν χειρότερη, το σίγουρο όμως είναι ότι χωρίς τις παρεμβάσεις αυτές ο οικισμός θα είχε καταστραφεί από τη θάλασσα. Για του λόγου το αληθές θυμίζω τι έγινε στη μεγάλη θαλασσοταραχή του Γενάρη του 2004.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο εξαιρετικής ομορφιάς τόπος αποτέλεσε πόλο έλξης επισκεπτών γεγονός που αξιοποιήθηκε προκειμένου να δημιουργηθούν μικρές επιχειρήσεις που εξασφαλίζουν εισόδημα σε αρκετές οικογένειες του χωριού. Αυτές οι μικρές επιχειρήσεις που δημιουργήθηκαν με μεράκι και σεβασμό στην φυσιογνωμία της περιοχής έδωσαν και δίνουν ζωή σε αρκετές οικογένειες και κράτησαν νέους ανθρώπους στην περιοχή. Δεν υπάρχουν άλλωστε και πολλές άλλες εναλλακτικές διέξοδοι για απασχόληση αφού τόσο η γεωργία όσο και το ναυτικό επάγγελμα που άλλοτε ήταν οι κύριες οικονομικές δραστηριότητες για τους κατοίκους του χωριού σήμερα δεν είναι τόσο ελκυστικές.
Εργαλείο για την ανάπτυξη της περιοχής είναι η ύπαρξη ενός δρόμου που να εξασφαλίζει με ασφάλεια την πρόσβαση των επισκεπτών. Ο παλιός δρόμος μπορεί να ήταν ιδιαίτερος (όπως λέει ο samious01) αλλά δεν είχε 2 λωρίδες κυκλοφορίας που θα ήθελε ο Benicos plase και που θα ήταν όντως αρκετές. Εκτός αυτού για μια απόσταση 200 περίπου μέτρων πάνω από το γεφύρι (Ζάστανο) ήταν και εξαιρετικά επικίνδυνος. Για όσους δεν γνωρίζουν την περιοχή μπορούν να μπουν στο Google Earth και θα δουν μια φωτογραφία που αναρτήθηκε από ξένο επισκέπτη το 2007 με τον χαρακτηριστικό τίτλο: Turn, turn, turn. Ας μας απαντήσει λοιπόν κάποιος στο εξής ερώτημα: Αν κάποιος επισκέπτης – τουρίστας κατά την οδήγηση στις στροφές πάνω από το Ζάστανο έκανε κάποιο λάθος χειρισμό και έβγαινε εκτός δρόμου ποιές θα ήταν οι συνέπειες; Με τις ασφαλιστικές καλύψεις που ως γνωστόν έχουν όλοι οι τουρίστες, πιστεύει κανείς ότι θα υπήρχε τουριστικό πρακτορείο που δεν θα έβγαζε οδηγία να αποτρέπει τους πελάτες του να επισκεφτούν το Μπάλο;
Η απόφαση για την κατασκευή ενός δρόμου που να εξασφαλίζει με ασφάλεια την πρόσβαση στο Μπάλο ήταν εδώ και 20 χρόνια αίτημα όσων ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Το αίτημα αυτό είχε κατατεθεί σε πρώην Κοινοτάρχες, Βουλευτές, Νομάρχες οι οποίοι δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν. Είχε κατατεθεί σε λαϊκές συνελεύσεις. Αποτέλεσε απόφαση λαϊκών συνελεύσεων, και δημοτικών συμβουλίων. Περιελήφθη στο προεκλογικό πρόγραμμα της παράταξης "Ανεξάρτητος Μαραθόκαμπος" και όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοτικών εκλογών υποστηρίχτηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του χωριού. Επομένως η απόφαση για την κατασκευή του δρόμου ελήφθη όντως από πολύ ψηλά.
Ελήφθη από το λαό του χωριού.
Τα χρόνια που προηγήθηκαν έγιναν αρκετές συζητήσεις με φίλους που μένουν στην Αθήνα και έχουν μια άλλη άποψη για την περιοχή. Κάποιοι θέλουν το Μπάλο ησυχαστήριο για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Όχι πολλά μαγαζιά, όχι πολλοί επισκέπτες. Οι άλλοι επιδιώκουν απλά την ήπια ανάπτυξη της περιοχής ώστε να μπορέσουν να ζήσουν σε αυτήν οι ίδιοι και τα παιδιά τους. Ξεκαθαρίζω πως σέβομαι απόλυτα τις διαφορετικές απόψεις αλλά οφείλω να πάρω θέση. Από την πρώτη στιγμή λοιπόν πήρα θέση στο πλευρό αυτών που υποστηρίζουν τη δεύτερη άποψη. Αγωνίστηκα μέσα σε δημοτικά συμβούλια να πείσω αυτούς που δεν κατάγονται από τα Κουμέϊκα για την αναγκαιότητα της κατασκευής του δρόμου και για την ένταξή του σε προγράμματα χρηματοδότησης. Τους ευχαριστώ δημόσια για την υποστήριξη. Τον Δήμαρχο, τον αντιδήμαρχο το Βαγγέλη που σαν μηχανικός συνέβαλλε καθοριστικά αλλά και τους λοιπούς δημοτικούς συμβούλους (τον Τάσο, τον Αλέκο, την Καίτη, τον Αντώνη, τον Γιάννη, το Θανάση, το Διαμαντή ) που υποστήριξαν το έργο. Ένα έργο που δεν σταματάει στο Μπάλο. Συνεχίζει από Καρσαίους προς Πεύκο με στόχο να ενώσει τους παραλιακούς οικισμούς και να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη όλης αυτής της περιοχής. Για να γίνουν επενδύσεις, να δημιουργηθούν δουλειές, θέσεις απασχόλησης. Να μείνουν νέοι άνθρωποι στην περιοχή και να μπορέσουν να μεγαλώσουν με αξιοπρέπεια τα παιδιά τους. Να μην τα δουν μετανάστες στην Αθήνα ή αλλού όπως είδα εγώ τους φίλους μου ή τον αδερφό μου.
Όταν γίνεται οποιαδήποτε παρέμβαση στη φύση υπάρχει σίγουρα περιβαλλοντική επιβάρυνση. Δεν θα μείνω στα τυπικά που είναι οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και οι εγκρίσεις από τις αρμόδιες αρχές. Αυτά τηρήθηκαν όπως ήταν φυσικό. Εγώ θα πάω ένα βήμα πιο πέρα. Θα καλέσω όλους όσοι έχουν περιβαλλοντικές ευαισθησίες να δράσουμε μαζί αφού τελειώσει το έργο για περιορίσουμε τις επιπτώσεις. Να βοηθήσουμε τη φύση να αποκαταστήσει πιο γρήγορα τις όποιες πληγές. Τον προπερασμένο χειμώνα μαζί με δέκα περίπου εθελοντές της Ομάδας Πυρόσβεσης του χωριού φυτέψαμε 80 δενδρύλλια πεύκου εκατέρωθεν του τμήματος του δρόμου πάνω από τον Αμφίλισσο. Το προηγούμενο καλοκαίρι κάποιοι λίγοι μαζί με τα παιδιά μας τα ποτίσαμε και επέζησαν. Κλαδέψαμε τα δενδρύλλια που φύτρωσαν μόνα τους. Προσπαθήσαμε για την αποκατάσταση. Το ίδιο κάναμε και μετά τις φωτιές του 1994 όταν φυτέψαμε εκατοντάδες πεύκα βόρεια του χωριού και το χειμώνα του 2004 όταν φυτέψαμε πεύκα και κουκουναριές παραπλεύρως του κεντρικού δρόμου που οδηγεί στο χωριό και αυτού που οδηγεί στη Βελανιδιά. Το ίδιο θα κάνουμε και τον επόμενο χειμώνα στο πάνω τμήμα του δρόμου του Μπάλου. Βοηθήστε ώστε να το κάνουμε σε μεγαλύτερη κλίμακα. Ας οργανώσουμε τον επόμενο χειμώνα ένα Σαββατοκύριακο στο χωριό για δενδροφύτευση και στη συνέχεια για ουζάκι και κρασί στο Μπάλο. Εκτός αν ο Λελούδας έχει καλύτερο κρασί απ το δικό μας.
Φιλικά
Θοδωρής Χαρμπής