~ Μπεζενίκ; Τσεπελίκ! ~


Στα άγουρα χρόνια της πρώιμης εφηβείας μας, ο Μπάλος δεν είχε καμιά υποδομή. 
Δεν υπήρχε ούτε καφενείο στη θάλασσα! Κάποιες σποραδικές απόπειρες είχαν ναυαγήσει λόγω της απομόνωσης, της έλλειψης συγκοινωνίας και του κακού οδικού δικτύου. 
Το χωριό και η πλατεία συγκέντρωνε όλο το πλήθος, ντόπιων και παραθεριστών τα καλοκαίρια. Περατζάδα μπρος πίσω και νυφοπάζαρο, από το «μάρμαρο» μέχρι τον Άγιο Χαράλαμπο. 
Όλη η πλατεία, γεμάτη κόσμο. Σωστό πανηγύρι! 
Τον πρώτο ρόλο, λόγω μεγέθους και θέσης, είχαν το «Δημόσιο», το «Μαράκι» και ο Νικολός. 
Το πρώτο, με άλλο διαχειριστή (ανήκει στην εκκλησία) και το δεύτερο με την ίδια πάντα ηρωική φιγούρα, λειτουργούν μέχρι σήμερα.
Το καφενείο του Νικολού είχε εντελώς ξεχωριστό χαρακτήρα απ όλα τα άλλα. Εκεί στη μέση της πλατείας, ήταν το μοναδικό ίσως, που συγκέντρωνε μεικτή πελατεία! 
Το κτίσμα δίπατο και πάντα ασπρισμένο. 
Τρεις μεγάλες κίτρινες ξύλινες πόρτες στην πρόσοψη. Η μεσιανή λίγο φαρδύτερη για να ξεχωρίζει σαν κύρια είσοδος. Ένα μικρό μπαλκονάκι, στηριγμένο σε τρεις μεταλλικές αψίδες, βρισκόταν από πάνω της.
Στο βάθος της μεγάλης σάλας, μέσα δεξιά, ο μπουφές, το τεζιάκι, ο νεροχύτης, η βρύση με το ζεστό, το καμινέτο. Γύρω γύρω τραπεζάκια και στη μέση ένα μεγαλύτερο, για τα χτυπήματα της πρέφας. Όλα πεντακάθαρα. Άστραφτε μέσα κι έξω. Στους τοίχους οι καθρέφτες του Λουμίδη.
Στα ράφια οι καφέδες, η ζάχαρη, οι μποτίλιες με τα ούζα του ΓΙΟΚΑΡΙΝΗ, τα μπουκάλια με τα πολύχρωμα λικέρ του ΖΑΡΜΠΑΝΗ, τα κονιάκ, τα κρασιά μοσχάτο γλυκό και ρετσίνα της ΕΟΣΣ.
Τα μεγάλα βάζα με τα γλυκά του κουταλιού. Νεραντζάκι, περγαμόντο, σταφύλι, καρυδάτο (το αγαπημένο μου), βανίλια μαστίχα Χίου, λουκούμια Σύρου.
Πορτοκαλάδες και γκαζόζες «Αφοί Σχοινά» από το Μαραθόκαμπο και «ΠΑΡΙΑΝΟΣ» από το Καρλόβασι. Μπύρες FIX και ΑΛΦΑ.
Τους χειμώνες, μια στόφα αναλάμβανε τη θέρμανση του χώρου. Τα καλοκαίρια οι πόρτες άνοιγαν διάπλατα και τα τραπεζάκια έβρισκαν τις θέσεις τους στην πλατεία.
Ο Νικολός, ένας γλυκομίλητος και καλοσυνάτος άνθρωπος, ήταν αυτός που το έκανε να ξεχωρίζει. Ακούραστος και περιποιητικός πάντα, δεν άφηνε ποτέ κανέναν παραπονεμένο. Στέκι του ταχυδρόμου για τη διανομή της αλληλογραφίας και την πληρωμή των συντάξεων. Στέκι των πιτσιρικάδων για το κέρασμα της Κυριακής, μετά τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό.
Εκεί που “μεγαλώναμε”, στου ’70 τις αρχές, έφεραν οι έμποροι από το Καρλόβασι και τοποθέτησαν δοκιμαστικά και τηλεόραση. GRUNDIG made in Germany. Αλλαγή σκηνικού. Οι επισκέψεις μας πολλαπλασιάστηκαν κατακόρυφα. Οι καθημερινές μας οπτικές παραστάσεις απέκτησαν ξαφνικά ασπρόμαυρο χρώμα με λίγο «χιόνι» στο background. Κανάλια δυο, αλλά μας έφταναν και μας περίσσευαν. «Άνθρωπος δίχως πρόσωπο», «Κινούμενα σχέδια», Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, «Αθλητική Κυριακή», «Άγνωστος πόλεμος», Ελληνικές ταινίες, «Χαρούμενη Κυριακή – Κυριακή δίχως σύννεφα», «Γιούγκερμαν». Τη «Μάχη» τη βλέπαμε τις Τρίτες, στου «Σταμλεώτ'»!!
Αδιαχώρητο στην αίθουσα. Άνδρες και κυρίως γυναίκες, όλων των ηλικιών. Έφηβοι, πιτσιρικάδες. Όλοι «καρφωμένοι στο γυαλί». Οι παραγγελίες έδιναν και έπαιρναν. Μεγάλη η ικανοποίηση, μεγάλη και η ταλαιπωρία για το μαγαζάτορα. Του κάναμε και καψόνι τα κωλόπαιδα!! Δε δίναμε την παραγγελία μια κι έξω! Όχι!! Ένας ένας τη φορά, για να τον έχουμε συνέχεια στο πόδι. Αργά, όταν λιγόστευαν τα «κύριε Γιώργο», καθόταν στο τραπέζι του αριστερά στον τοίχο, μάζευε τα περισσεύματα της ρετσίνας από τα μπουκάλια και γέμιζε το ποτήρι του. Τί ποτήρι! Νεροπότηρο!! Καθάριζε και κανένα μήλο για μεζέ και «κατέβαζε» την κούραση της ημέρας μονορούφι.
Το ιδιαίτερο χάρισμά του, ήταν η «έφεσή» του στις ξένες γλώσσες. Είχε τον τρόπο του ο «άτιμος»!! Άλλαζε τις καταλήξεις των λέξεων προσθέτοντας ένα «ικ» και η γλώσσα έβρισκε με μιας, τη διεθνή της διάσταση!!! Παροιμιώδης έχει μείνει η έκφραση : «Μπεζενίκ, Τσεπελίκ». 
Απευθυνόμενος σε κάποιον τουρίστα που είχε ξεμείνει το μηχανάκι του στα Κουμέικα από καύσιμα, κάνοντας χαρακτηριστικές κινήσεις με τα χέρια, τον καθοδήγησε να προμηθευτεί βενζίνη από το μπακάλικο του «Τσεπέλη», πάνω απ την πλατεία!!!

Με κλειστές τις πόρτες του τώρα πια το καφενείο και με τον ιδιοκτήτη του να σερβίρει τους γλυκύ-βραστούς σε...«άλλες πλατείες», παραχωρεί ευγενικά πάντα την είσοδό του, για το στήσιμο της ορχήστρας στο πανηγύρι του Σωτήρα και σε άλλα πολιτιστικά δρώμενα.

Σχετικά δημοσιεύματα : ΒΕΝΤΕΜΑ1, ΒΕΝΤΕΜΑ2, CAFE GRECO

11 σχόλια

  1. Τι ωραίες διηγήσεις απο την παλιά Ελλάδα! Απο την νησιώτικη, ακριτική Ελλάδα μας!
    Καλό βράδυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε ξέρω γιατί ...
    αλλά αυτή η πλατεία
    με τη βρύση και τον πλάτανο
    έχει μείνει στην καρδιά μου !!!
    Μιλάς σίγουρα για το κτίριο που
    στεγάζεται ο Πολιτιστικός Σύλλογος ...

    - - - -
    Την καλησπέρα και τις ευχές μου ...
    έστω και καθυστερημένα !!!
    Μόλις χθες μπήκα στο gmail και έλαβα τις δικές σου ...
    Τρέξιμο βλέπεις στις γιορτές ...
    και το PC μου ήταν διαρκώς κατειλημένο από υιό και θυγατέρα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γελασα μέχρι δακρύων διαβαζοντας το Γιώργο.Τον Νικολό δεν τον πρόλαβα, χαίρομαι όμως που πριν λίγα χρόνια γνώρισα το Μαράκι..τυχαία και από τότε κάθε Απρίλη τόκανα τάμα να της πηγαίνω περγαμόντα να κάνει γλυκό για το καφενείο...Σε δυο βδομάδες θα περάσω πάλι...να δουκμασου κιτσ φακι ... ;))Καλό μας βράδυ Γιώργο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αφεντικό ειπε
    Καλημέρα Γιώργο.
    Εξαιρετικό και το σημερινό θέμα
    και εξαιρετική η παρουσίαση.
    Πολύ ωραίο και το κολάζ στην πινακίδα του καφενείου.
    Ελπίζω να έχεις πολλά τέτοια θέματα
    κρυμμένα στα συρτάρια του μυαλού σου,για μελλοντικές αναρτήσεις.
    Αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι μη διστασεις καθόλου.
    Ετσι για θυμούνται οι παλιοί και να
    μαθαίνουν οι νεώτεροι.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @kariatida62
    Χαίρομαι ιδιαίτερα που σε άγγιξαν ιστορίες για "αγρίους" με ιστορικό 35 χρόνων πίσω!!
    Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια :)
    Καλό Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Side21
    Η πλατεία είναι το σήμα κατατεθέν του χωριού! Από παλιά, το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής γύρω απ αυτή περιστρέφεται.
    Το καφενείο είναι απέναντι από τον πολιτιστικό.
    Φίλε μου πρέπει να αναβαθμίσεις τη σύνδεση. Ένα ασύρματο router θα "σώσει" την κατάσταση υποθέτω :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Benikos place
    Να της δώσεις τα φιλιά μου Νικόλα! Το μέρος είναι ιδανικό για δοκιμές...φακών :)
    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Αφεντικό
    Κανονικά σε..."ανώνυμα" σχόλια δεν απαντώ. Έχε χάρη που είσαι φίλος μου όμως!! Όταν η διάθεση το επιτρέπει βγαίνουν στην επιφάνεια βιωματικές πράξεις του παρελθόντος και ακούσματα από διηγήσεις, που περιμένουν από το "μάστορα" να τα βάλει σε μια σειρά, ανάλογα με τα σημάδια που έχουν αφήσει στην ψυχή και το νου. Θα το παλέψω αφεντικό!! Όσο για τη βοήθειά σου πάντα πολύτιμη και ευπρόσδεκτη!!
    Φιλιά σε όλους
    Καλό Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξέρεις τι μου θύμησες? "Υποβρύχιο" και πορτοκαλάδα "Αφών Σχοινά" και βέβαια τους παππούδες μου σε ένα άλλο καφενείο λίγα χιλιόμετρα παραπάνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χαίρομαι πολύ, όταν οι "παλιές φιγούρες" του χώρου, κόβουν τη βόλτα τους από εδώ :)
    Μ' αυτά που έχουμε μεγαλώσει πορευόμαστε! Σ' αυτά ακουμπάμε στα δύσκολα!
    Καλό απόγευμα φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αφεντικό είπε
    Μπράβο Γιώργο,το καλύτερο σχόλιο
    από τον ίδιο το δράστη της ανάρτησης."Μ' αυτά που έχουμε μεγαλώσει πορευόμαστε και σ' αυτά
    ακουμπάμε στα δύσκολα που ήρθαν και στα χειρότερα που θάρθουν".
    Το λεει κι ο Σεφέρης σε ενα ποίημα
    του"σβήνοντας κανείς ενα κομμάτι
    απ' το παρελθόν,ειναι σα να σβήνει
    ενα αντίστοιχο κομμάτι απ' το μέλλον κι ειναι θλιβερή η ζωή που
    μοιάζει σαν ακατοίκητο σπίτι..."
    Καλημέρα σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αρχική σελίδα