Τα χαμόγελα των φίλων μου

Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να χαμογελούν στη θέα ενός φακού που τους «σημαδεύει»…

Να είναι άραγε η ανάγκη εξωτερίκευσης του καλού «εγώ» μας;

Η αυθόρμητη αντίδραση στην παρουσία ενός φίλου;

Η ευθυμία της στιγμής;

Η καλή διάθεση;

Μακριά από κάθε τι προσποιητό, το χαμόγελο της ψυχής είναι αυτό που καταγράφεται και παραμένει ανεξίτηλο παντοτινά, περιγράφοντας το μεγαλείο της αληθινής χαράς!

Φέτος το καλοκαίρι φωτογράφισα πολλούς φίλους μου σε ιδιαίτερες στιγμές ομολογώ, με μια κούπα γλυκό σαμιώτικο και ρυθμικούς σκοπούς να δονούν την ατμόσφαιρα.

Αυτές τις στιγμές, που τα πρόσωπα φωτίζονται, γαληνεύουν, ομορφαίνουν ακόμα πιο πολύ

Ημερεύουν...

Δίνουν συνέχεια στης ζωής το "παρακάτω" 

   Όλοι κρύβουμε ένα χαμόγελο μέσα μας που ψάχνει αφορμή να ανθίσει!

Ένα χαμόγελο, που είναι η πιο κοντινή απόσταση ανάμεσα στους ανθρώπους!!