Γεια σου Σεβαστάκη με το κλαρίνο σου!

" Γεια σου Σεβαστάκη με το κλαρίνο σου! ".
Τη φράση αυτή ακούγεται να φωνάζει η Μαίρη Λίντα, μέσα στο τραγούδι "Πουλιά μου διαβατάρικα".
Πρόκειται για ηχογράφηση της Αμερικής και στην ορχήστρα που συνοδεύει τη Λίντα.
Συμμετέχουν: ο Μανώλης Χιώτης στο μπουζούκι και ο Κώστας Σεβαστάκης στο κλαρίνο.

Γεννημένος το 1929 στο χωριό Σουρρήδες Σάμου, άρχισε να μαθαίνει κλαρίνο και σαξόφωνο στη "Φιλαρμονική Καρλοβασίου".

Σε καφενείο στο Καρλόβασι Σάμου το 1968. 
Διακρίνονται οι μουσικοί από αριστερά προς τα δεξιά: Χρήστος Βουρλιώτης (κιθάρα), Λημναίος (μπουζούκι), Πάρης (ακορντεόν), Κώστας Σεβαστάκης (σαξόφωνο). Πίσω: Ηλίας Διατσίδης (ντραμς).

| Αρχείο Κώστα Σεβαστάκη

Σιγά-σιγά άρχισε να παίζει σε ταβέρνες και πανηγύρια.
Το 1946 αναγκάζεται να φύγει στην Αθήνα, εξαιτίας ταυ εμφυλίου, που είχε αρχίσει και στη Σάμο.
Τα 1950-1953 υπηρετεί τη θητεία του στην Αθήνα, στο Ναυτικό. Εκεί, πηγαίνει στο Ωδείο και αρχίζει να παίζει επαγγελματικά, συνεργαζόμενος με γνωστούς καλλιτέχνες του λαϊκού, αλλά και του ελαφρού τραγουδιού της εποχής.
Μετά την αποστρατεία του επιστρέφει στη Σάμο και το 1955 φεύγει για την Αμερική.

Το 1965 σε κέντρο διασκέδασης στη Νέα Υόρκη. Διακρίνονται οι μουσικοί από αριστερά προς τα δεξιά: Γιάννης Αγγέλου (μπουζούκι), Μπέμπα Μπλανς, Ντόρα Μπετίνα, άγνωστη τραγουδίστρια, Κώστας Σεβαστάκης (κλαρίνο), Βασίλης Μανιουδάκης (ακορντεόν). Πίσω άγνωστος μουσικός (κιθάρα), δίπλα από το ακορντεόν πιθανότατα Ουχράν (ντέφι ή τουμπερλέκι).

| Αρχείο Κώστα Σεβαστάκη

Εκεί, παραμένει μέχρι το 1973. Όπως λέει ο ίδιος, δουλεύει συνέχεια σε νυκτερινά κέντρα, γάμους, δεξιώσεις, περιοδείες κ. α. Ταυτόχρονα, ολοκληρώνεται σαν καλλιτέχνης.
Συνεργάστηκε με πολλούς Έλληνες μουσικούς της διασποράς. Πήρε μέρος σε πολλές ηχογραφήσεις δίσκων παίζοντας κλαρίνο.
Επιστρέφει κατευθείαν στη Σάμο, όπου ανοίγει κέντρο διασκέδασης, που είναι ακόμα σε λειτουργία. Κάπου-κάπου παίζει και ο ίδιος για τους φίλους του.
Τη δεκαετία του 1980, έπαιξε στην κινηματογραφική ταινία "Ο έρωτας του Οδυσσέα" (1984). (διόρθωση δική μου)

Ο Κώστας Σεβαστάκης στη Σάμο το 2005. Φωτογραφία Χρήστου Παναγόπουλου

Ο Σεβαστάκης είναι ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού.
Οι μαρτυρίες που δίνει, στην συνέντευξη που ακολουθεί, είναι πολύτιμες.
Κυρίως για τις περιπέτειες των Ελλήνων καλλιτεχνών, που μετά το 1950 αναζητούσαν στην Αμερική καλύτερο μεροκάματο και τύχη.

~*~

Τη συνέντευξη πήρε ο Μένιος Καλυβιώτης, μελετητής - ερευνητής της λαϊκής μουσικής (και όχι μόνο) και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ", τεύχος 15, Μάϊος 2006.

Μπορείτε να την κατεβάσετε ολόκληρη και να τη διαβάσετε από ΕΔΩ!!

Είναι πολύ σημαντικές οι πληροφορίες που μας παρέχει, για το ξεκίνημά του στη Σάμο, τους Σαμιώτες μουσικούς (Ήτανε και οι Τσεπέληδες από τα Κουμέικα κι ερχόταν στο μαγαζί μας κάθε χρόνο...), τη δισκογραφία του, τις συνεργασίες του εδώ και στην Αμερική (Μπιθικώτσης, Ζαμπέτας, Δούκισσα, Πόλυ Πάνου, Χιώτης - Λίντα, Μαρίκα Νίνου, Παπαϊωάννου, Τσιτσάνης, Γούναρης, Σταματίου, Ευγενικός, Τρίο Μπελκάντο, Γεωργία Μηττάκη, Καζαντζίδης, Καίτη Γκρέυ, Ιορδάνης Τσομίδης, Χάρις Αλεξίου κ.α.) και το μέγεθος του καλλιτέχνη Κώστα Σεβαστάκη.

Αποτελεί ίσως και το μοναδικό αναλυτικό αφιέρωμα σ' αυτόν, που έχει δημοσιευθεί μέχρι σήμερα (μια σύντομη βιογραφία του, έχει αναρτηθεί στη σελίδα του Facebook ΜΠΟΥΖΟΥΞΗΔΕΣ ΣΑΜΟΥ).

Προσωπικά, είχα την τύχη να τον ακούω για 2 σχεδόν δεκαετίες, με το μαγικό κλαρίνο και το αγαπημένο του σαξόφωνο, τόσο στο καθιερωμένο ετήσιο ραντεβού 5-6 Αυγούστου στο πανηγύρι στην πλατεία των Κουμεΐκων, όσο και για πολλά άλλα βράδια, στο κέντρο διασκέδασης που είχε, τη  "ΣΤΑΝΗ", μετέπειτα "ΖΟΡΜΠΑΣ".

Έφυγε απ τη ζωή τον Ιανουάριο του 2010...