Τα περιβόητα Σαμιώτικα μπουρέκια

Από την κοινότητα ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΕΣ

Τα περιβόητα Σαμιώτικα μπουρέκια που κατά μια άποψη είναι επινόηση καλογερική, ένα γευστικό επιδόρπιο που κατανάλωναν οι μοναχοί του νησιού κατά το διάστημα της Μεγάλης Σαρακοστής....

Όπως και νά 'χει όμως ουδείς μπορεί να αρνηθεί πλέον πως πρόκειται για ένα έδεσμα μέσα στο οποίο ανιχνεύει κανείς ένταση και διαφωνία. Και μάλιστα από τη στιγμή που προστίθεται το αλμυρό τυρί όχι εντός, αλλά εκτός και επί τα αυτά...

Η λέξη μπουρέκι έχει ρίζα καθαρά ανατολίτικη και σημαίνει κάτι που είναι τυλιγμένο, αδιαπέραστα στριφτό...Απ τις γενέτειρες του σταριού προκύπτει μια ζύμη κρουστή, τέτοια που να μη σπάει γυρεύοντας μπαλώματα. Ένα σφηνάκι ξύδι στο ζύμωμα είναι το μυστικό κι άλλο ένα χρυσαφένιο λαδάκι...

Η γέμιση απλή με υλικά ελάχιστα.... Ψημένη στον ήλιο πορτοκαλιά κολοκύθα κομμένη κυβάκια μικρά μικρά, τέτοια που να μην τρυπούν το σπάργανο και να μαλακώνουν γρήγορα αξιοποιώντας το γλυκό χυμό που δεν χάνεται παρά ποτίζει σιγά σιγά τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης.

Το ρύζι, την κανέλα, τη ζάχαρη, το αντιφατικό πιπέρι, που με τίποτα δεν πρέπει να λασπώσουν, να ομογενοποιηθούν, αλλά αντίθετα θέλει να παραμείνουν σπυρωτά να κυλάει το ένα ανάμεσα στο άλλο και να τσακώνονται...Το γλυκό της γέμισης με τ αλμυρό της ζύμης.. Ώσπου να τα χωρίσει μια μικρή έκρηξη, ένας απειροελάχιστος κόκκος από πιπέρι....

Τελικά στο φούρνο, σε λαδωμένο ταψί να ρευστοποιηθεί η ζάχαρη, να καραμελώσει με κολοκύθι και ρύζι ζωντανό, να εκτονωθεί το άρωμα της κανέλας και τελικά να αρτυθούν προαιρετικά με το επιτρεπόμενο έδεσμα της Τυρινής Αποκριάς, πότε ντόπιο αλμυρό έντονο κι αψύ και πότε ηπιότερο, ανάλογα τα γούστα...Και να καταναλώνονται ύστερα για μέρες αφήνοντας τους ειδικούς ν απαριθμούν τα οφέλη που εμπεριέχονται σε τούτο το ευρηματικό συνοθύλευμα. 

Από την απολαυστική γευστική εμπειρία ως την θρεπτική αξία των βιταμινών, των ινών κι ακόμα κι αυτής της περίφημης αντικαταθλιπτικής τρυπτοφάνης...

Σχόλιο Νίτσα Κιάσσου

Φωτογραφία- παραγωγή και υπερπαραγωγή Ντόρα Θρασυβούλου